آسیب شناسی فعالیت های پرورشی سازمان آموزش وپرورش شهر قم در دوره متوسطه اول بر اساس عناصر نه گانه کلاین و ارائه راهکاری برای بهبود آن

پژوهش حاضر با هدف آسیب­شناسی فعالیت­های پرورشی سازمان آموزش وپرورش شهر قم در دوره متوسطه اول بر اساس عناصر نه گانه کلاین و ارائه راهکاری برای بهبود آن در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ انجام شد. روش پژوهش، توصیفی-پیمایشی و به لحاظ هدف کاربردی می­باشد. جامعه پژوهش شامل مدیران، مربیان پرورشی و دانش آموزان دوره اول متوسطه شهر قم که با استفاده از روش نمونه­گیری طبقه­ای تصادفی ساده و برحسب جدول مورگان به ترتیب ۱۴۰، ۱۳۰ و ۴۱۳ نفر به عنوان نمونه موردمطالعه قرار گرفتند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسش­نامه محقق­ساخته بود. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه به وسیله نظرات صاحب­نظران حوزه مربوطه و پایایی نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ ۹۷/۰ محاسبه شد. برای تجزیه وتحلیل داده­ها از روش­های آمار توصیفی و استنباطی از قبیل آزمون t تک نمونه ای، تحلیل واریانس کروسکال- والیس و آزمون U مان ویتنی استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد: ۱) از دیدگاه مدیران عمده­ترین آسیب­های موجود در فعالیت­های پرورشی با توجه به عناصر نه گانه برنامه درسی معطوف به مولفه­های «اهداف، مواد آموزشی، محتوا، فعالیت­های یادگیری، زمان اختصاص یافته» می­باشد. ۲) از دیدگاه مربیان عمده­ترین آسیب ها، معطوف به مولفه­های «زمان یادگیری، گروه­بندی دانش آموزان» می­باشد، و ۳) از دیدگاه دانش­آموزان عمده­ترین آسیب ها، معطوف به مولفه­های اهداف، مواد آموزشی، محتوا، فعالیت های یادگیری، راهبردهای اجرا و زمان می­باشد.

Keywords:

آسیب شناسی , فعالیت های پرورشی , عناصر نه گانه کلاین , دوره متوسطه اول , راهکار