تاثیر دو روش آموزش الکترونیکی و سنتی بر میزان آگاهی، مهارت و رضایتمندی پرستاران از آموزش ضمن خدمت احیای قلبی - ریوی

زمینه و هدف: با افزایش شیوع بیماری های قلبی، تعداد کثیری از بیماران جهت درمان مشکلات قلبی به بیمارستان ها مراجعه می کنند. این بیماران مستعد اختلالاتی نظیر ایست قلبی بوده که تهدیدکننده حیات فرد است. پرستاران، آموزش احیا را در دوران تحصیل گذرانده اند، اما روند عملیات احیا هرچند سال تغییر کرده و به روز می شود که آموزش در این مقوله را مهم و ضروری می کند. این مطالعه با هدف تعیین میزان آگاهی، مهارت و رضایتمندی پرستاران از شرکت در دوره های آموزشی احیای قلبی - ریوی به دو روش آموزش الکترونیکی، سنتی و مقایسه آن ها با هم صورت گرفت. روش بررسی: این مطالعه به روش مداخله ای در قالب دو گروه (پیش آزمون - پس آزمون) برروی پرستاران شاغل در بیمارستان شهید بهشتی کاشان انجام شد. نمونه گیری به صورت تصادفی منظم بود و نمونه ها به روش یک درمیان، در دو گروه آموزش به شیوه سنتی و الکترونیکی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آزمون های آماری تی و واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نمره آگاهی، مهارت و رضایتمندی پرستاران در هر دو گروه آموزش الکترونیکی و سنتی، به طور معنی داری افزایش یافت، اما میزان افزایش آگاهی و رضایتمندی به طور معنی داری در پرستاران گروه آموزش الکترونیکی، بالاتر از پرستارانی بود که در گروه آموزش سنتی حضور داشتند. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد هردو روش الکترونیکی و سنتی در ارتقای آگاهی پرستاران در زمینه احیای قلبی - ریوی تاثیر مثبت دارد. همچنین میزان آگاهی، مهارت و رضایتمندی از دوره آموزشی احیای قلبی - ریوی در پرستاران شرکت کننده در روش آموزش الکترونیکی، بالاتر از پرستاران شرکت کننده در روش آموزش سنتی می باشد.

Keywords:

Traditional , Electronics , Education , Knowledge , Skills , Personal satisfaction , In-service training , سنتیآموزش , آموزش الکترونیک , آگاهی , مهارت , رضایت کارمندان , آموزش ضمن خدمت