زیرهمسانه سازی و بیان ژن ممزوجی M L۱-stxB دارواش در E. Coli و تولید آنتی بادی آن در موش سوری

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 141

This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_MUQ-12-12_004

تاریخ نمایه سازی: 21 مهر 1401

Abstract:

زمینه و هدف: عصاره برگ های دارواش (Viscum album L) دارای پروتئین MLI از نوع RIP۲ (پروتئین های غیرفعال ریبوزومی تیپ ۲) با خواص لکتینی هستند. STxB شیگا توکسین به عنوان یک ایمونواجوانت و حامل، مطرح بوده و به گیرنده سطح سلولی خود به نام Gb۳ متصل می گردد که روی اکثر سلول های بدن بیان می شود. در این مطالعه، بیان آنتی ژنML۱-stxB  در E. coli و تولید آنتی بادی آن در موش سوری بررسی گردید. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، پلاسمید pUC۵۷ حاوی ژن MLI با جایگاه های آنزیمی NdeI و SalI در وکتور بیانی pET۲۸a(+)-stxB، زیرهمسانه سازی شد و به باکتری E. coli سویه BL۲۱(DE۳) تراریخت (ترانسفورم) گردید. بیان کاست ژنی MLI-StxB تحت القایIPTG  انجام گرفت. پس از تخلیص، پروتئین نوترکیب MLI-STxB به وسیله ستون نیکل کروماتوگرافی در چهار نوبت متوالی به موش های سوری تزریق شد. یافته ها: در این مطالعه، ژن ML۱-stxB کلون شده در وکتور بیانی pET۲۸a(+)، با واکنش PCR و آنالیز آنزیمی تایید گردید. همچنین پروتئین نوترکیب تولیدشده به وسیله SDS-PAGE و لکه گذاری وسترن مورد تایید قرار گرفت، سپس آنتی بادی تولیدشده از سرم موش جداسازی و با روش تست ELISA بررسی گردید. نتیجه گیری: براساس نتایج این مطالعه، پروتئین ML۱ دارای خاصیت غیرفعال کننده ریبوزومی و STxB نقش یاوری و حاملی دارد؛ لذا این پروتئین نوترکیب، کاندیدای واکسن علیه سم دارواش شیگلا دیسانتری بوده که از آنتی بادی آن می توان به عنوان شناساگر استفاده کرد.

Authors

حسین هنری

Department of Biology, Faculty of Basic Sciences, Imam Hossein University

مسعود عبدالهی

Department of Biology, Faculty of Basic Sciences, Imam Hossein University

سید مجتبی آقایی

Department of Biology, Faculty of Basic Sciences, Imam Hossein University

محمد علی ابراهیمی

Payame Noor University

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :