تاثیر مهاری عصاره های آبی و الکلی گیاه درمنه دشتی بر رشد قارچ کاندیدا آلبیکنس: یک مطالعه درون آزمایشگاهی

زمینه و هدف: کاندیدا آلبیکنس به عنوان یک بیماریزای فرصت طلب می تواند طیف گسترده ای از عفونت های جلدی و مخاطی را ایجاد کند. درمان های آنتی بیوتیکی برای این قارچ دارای اثرات جانبی متعددی بوده که مقاومت های دارویی را موجب می شوند. در این مطالعه اثر مهاری رشد درمنه دشتی بر رشد کاندیدا آلبیکنس بررسی گردید. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، از گیاه درمنه دشتی به روش پرکولاسیون، عصاره های آبی و الکلی تهیه گردید. روش انتشار از دیسک، حداقل غلظت بازدارندگی از رشد و حداقل غلظت کشندگی قارچ جهت ارزیابی اثرات ضد قارچی این عصاره ها بر کاندیدا آلبیکنس در آزمایشگاه مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: کاندیدا آلبیکنس در روش انتشار از دیسک، به عصاره های هیدروالکلی مقاوم بود و اطراف دیسک های حاوی عصاره ها رشد کرد. حداقل غلظت بازدارندگی از رشد عصاره آبی، اتانولی و متانولی به ترتیب ۶۲۵۰، ۳۱۲۵ و ۶۲۵۰ میکروگرم برمیلی لیتر و حداقل غلظت کشندگی این سه عصاره به ترتیب ۱۲۵۰۰، ۶۲۵۰ و ۱۲۵۰۰ میکروگرم برمیلی لیتر به دست آمد. در روش تعیین حداقل غلظت بازدارندگی و غلظت کشندگی، عصاره اتانولی اثر ضد قارچی بیشتری داشت. نتیجه گیری: براساس نتایج این مطالعه، عصاره های مختلف درمنه دشتی بر رشد کاندیدا آلبیکنس اثر داشته و از رشد آن جلوگیری می کنند؛ بنابراین، آزمایش های بیشتر جهت بررسی ترکیبات این گیاه و استفاده گسترده تر در حیطه های انسانی ضروری است.  

Keywords:

Aqueous and alcoholic extracts , Artemisia , Candida albicans , In vitro techniques. , عصاره های آبی و الکلی , درمنه , کاندیدا آلبیکنس , تکنیک محیط آزمایشگاهی.