مقایسه سرعت جاگذاری و درصد موفقیت در به کارگیری دو روش لوله گذاری داخل تراشه و جاگذاری ماسک داخل حنجره ای

زمینه و هدف: تامین و برقراری راه هوایی، اولین اقدام شناخته شده ای است که در یک موقعیت اورژانس به ذهن خطور می کند. ماسک حنجره ای (Laryngeal Mask Airway)، ابزاری جایگزین برای کنترل راه هوایی است که آموزش تعبیه آن در افراد مبتدی و حرفه ای، ساده تر از لوله گذاری داخل تراشه است. این پژوهش با هدف مقایسه سرعت جاگذاری و درصد موفقیت دانشجویان پرستاری در به کارگیری دو روش جاگذاری LMA و ETT انجام شد. روش بررسی: در این پژوهش نیمه تجربی یک گروهی پس آزمون، ۴۹ دانشجوی پرستاری سال آخر، به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. پس از آموزش مدیریت راه هوایی در قالب واحد درسی مربوطه، آزمون لوله گذاری داخل تراشه و جاگذاری ماسک حنجره ای بر روی مانکن، از دانشجویان گرفته شد. داده های پژوهش با استفاده از آزمون تی، در سطح معنی داری کمتر از ۰۵/۰ تحلیل شدند. یافته ها: زمان جاگذاری لوله تراشه برابر۷۳/۲۸ ثانیه و در روش ماسک داخل حنجره ای برابر ۰۵/۵ ثانیه به دست آمد. همچنین جنسیت دانشجویان، ارتباط آماری معنی داری با زمان برقراری راه هوایی نداشت (۴۵/۰=p). ۹۸% دانشجویان، بدون خطا موفق به جاگذاری LMA شدند، اما این میزان در جاگذاری ETT تنها ۲۸% بود. نتیجه گیری: با توجه به زمان کوتاه تر در برقراری راه هوایی با روش جاگذاری LMA، تعداد خطای کمتر و سهولت در جاگذاری این وسیله در مقایسه با ETT، استفاده از این روش به عنوان جایگزین مناسب برای لوله گذاری داخل تراشه، به ویژه در شرایط اورژانس توصیه می شود.

Keywords:

Airway management , Intubation , Intratracheal , Laryngeal masks , Manikins , مدیریت راه هوایی , لوله گذاری , ماسک حنجره ای , مانکن