مقایسه اثربخشی مدل گاتمن و درمان هیجان مدار بر احساس تنهایی و تاب آوری زوجین
Publish place: Applied family therapy، Vol: 3، Issue: 2
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 191
This Paper With 18 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_AFTJ-3-2_009
تاریخ نمایه سازی: 23 مهر 1401
Abstract:
هدف: هدف این مطالعه مقایسه اثربخشی مدل گاتمن و درمان هیجانمدار بر احساس تنهایی و تاب آوری زوجین بود. روش پژوهش: روش پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش، همگی زوجین مراجعه کننده به درمانگاه های غرب تهران در سال ۱۳۹۹ بودند که به روش نمونه گیری در دسترس، ۲۴ زوج (۴۸ نفر) انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه مداخله توسط زوج درمانی گاتمن، درمان هیجان مدار و یک گروه کنترل (۸ زوج در هر گروه) تقسیم شدند. گروه آزمایش تحت ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه ای تحت زوج درمانی گاتمن و گاتمن (۲۰۱۷) و درمان متمرکز بر هیجان گرینبرگ (۲۰۱۷) قرار گرفتند و گروه گواه در لیست انتظار باقی ماندند. داده ها بر اساس پرسشنامه احساس تنهایی دی توماسو، برانن و بست (۲۰۰۴) و پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون (۲۰۰۳) جمعآوری و از نرم افزار SPSS و روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که روش مدل گاتمن و درمان هیجان مدار بر احساس تنهایی (۰۵/۲۸=F، ۰۰۱/۰=P) و تاب آوری (۸۵/۱۱=F، ۰۰۱/۰=P) زوجین تاثیر داشته و این تاثیر در مرحله پیگیری پیدار بود (۰۵/۰=P)؛ اما تفاوت معنیداری بین دو درمان از نظر اثربخشی وجود نداشت. نتیجه گیری: بر اساس یافتههای این مطالعه میتوان گفت که روش مدل گاتمن و درمان هیجانمدار بر اساس احساس تنهایی و تابآوری زوجین الگوی موثری برای افزایش رضایت زناشویی زوجین است و میتوان از آن به عنوان یکی از روشهای درمانی یا آموزشی در برنامههای زوج درمانی استفاده کرد.
Keywords:
Authors
آزیتا دریای لعل
دانشجوی دکتری گروه روانشناسی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران
بهمن اکبری
استاد گروه روانشناسی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران
عباس صادقی
دانشیار گروه روانشناسی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران. (دانشیار گروه مشاوره، دانشگاه گیلان، رشت، ایران)
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :