همبستگی بنیادی مجموعه خودتنظیمی آنلاین با مولفه های انعطاف پذیری شناختی دانش آموزان دوره دوم متوسطه در دوران آموزش مجازی و زمان شیوع ویروس کرونا

پیشینه و اهداف: همبستگی بنیادی با دو مجموعه متغیر که به هریک از آن ها می توان یک معنای نظری داد، سروکار دارد. هدف از این مطالعه همبستگی بنیادی مجموعه خودتنظیمی آنلاین (تعامل آنلاین) و مولفه های انعطاف پذیری شناختی در دوران آموزش مجازی (زمان شیوع ویروس کرونا)، در دانش آموزان دوره دوم متوسطه بود.روش ها : جامعه آماری این تحقیق، کلیه دانش آموزان دختر و پسر دوره دوم متوسطه استان اردبیل به تعداد ۴۳۰۹۸ نفر (۱۹۸۵۹ دختر و ۲۳۲۳۹ پسر) در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ بود که ۳۸۱ نفر دانش آموز (۱۷۶ دختر و ۲۰۵ پسر) به صورت نمونه گیری طبقه ای متناسب از میان کلیه دانش آموزان دختر و پسر دوره­ دوم متوسطه استان اردبیل (۴۳۰۹۸ نفر)، انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسش نامه خودتنظیمی آنلاین (OSRQ) و فهرست انعطاف پذیری شناختی (CFI)، استفاده شد. داده های به دست آمده با استفاده از روش همبستگی پیرسون و تحلیل همبستگی کانونی، در نرم افزار ۲۶SPSS، تجزیه وتحلیل گردید.یافته ها: نتایج به دست آمده از همبستگی پیرسون، به وجود رابطه معنی دار بین متغیرهای پیش بین و ملاک اشاره داشت (۰۱/۰p< ). همچنین تحلیل همبستگی کانونی نیز مشخص ساخت که مولفه های مجموعه خودتنظیمی آنلاین (تعامل بین دانش آموز و محتوا، تعامل بین دانش آموز و معلم و تعامل بین دانش آموز و دانش آموز) می توانند تغییرات مولفه های مجموعه انعطاف پذیری شناختی (راهکارهای متناوب در پردازش حل مسئله و ادراک کنترل پذیری) را در دانش آموزان دوره دوم متوسطه پیش بینی نمایند (۰۱/۰p< ).نتیجه گیری: نتایج این پژوهش مشخص می سازد که، هرقدر تعامل دانش آموزان در آموزش آنلاین و در فضای مجازی با محتوا، مربی و دانش آموزان دیگر بیشتر باشد، از قدرت انعطاف پذیری شناختی بیشتری در یادگیری و حل مسائل پیش رو در امورات آموزشی و یادگیری برخوردار هستند. استفاده از راهبردهای شناختی می تواند دانش آموزان را در دستیابی به مفاهیم مبهم آموزش یاری رساند و دست یابی به سطوح بالاتر یادگیری را در آنان امکان پذیر سازد. آموزش مجازی در دوران کنونی اقتضا می کند که یادگیرنده در بعد انگیزشی، مهارتی و عملیاتی مراحل یادگیری در خود در راستای حصول به اهداف آموزشی تغییراتی را به وجود آورد. تعامل آنلاین دانش آموز با محتوا کانالی است که ساخت شناختی و محتوای ذهنی یادگیرنده را با ابعاد فراشناختی، انگیزشی و رفتاری­اش آشتی می دهد. این تغییرات در شناخت می تواند یادگیرنده را در خودتنظیمی توانگر ساخته و او را از یک گیرنده منفعل و خشک به یک یادگیرنده فعال و منعطف تبدیل گرداند. و متعاقبا این ادراک از توانایی و قدرت درونی، یادگیرنده را یاری می رساند تا به باور ادراک کنترل پذیری خود در حل مسائل و مواجهه با موقعیت های چالش برانگیز برسد؛ نقطه عطفی که کل فرایند یادگیری را زیر سیطره اختیارات فراگیر آورده و یادگیرنده ساخت شناختی خود را شخصا از روی فاکتورهای مطرح و موجود در موقعیت یادگیری و حل مسئله، از تعامل و تداوم گرفته تا تغییر و تحکیم را در بر دارد. داده های این پژوهش در زمان شیوع بیماری کرونا و با استفاده از پاسخ دهی دانش آموزان با کمک لینک پرسشنامه، در فضای کلاس های مجازی در اپلیکیشن شاد گردآوری گردیده است. لذا پیشنهاد می گردد، در تحقیقات آتی، پرسشنامه ها در حضور محققان و باراهنمایی های لازم ایشان تکمیل گردیده و نتایج مورد تجزیه وتحلیل قرار گیرد.

Keywords:

مجموعه خودتنظیمی آنلاین , تعامل آنلاین , انعطاف پذیری شناختی , آموزش مجازی , همبستگی بنیادی