نیازسنجی آموزشی پرستاران بخش اعصاب و روان بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز

هدف پژوهش حاضر نیازسنجی آموزشی پرستاران بخش اعصاب و روان بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز بود. روش پژوهش از نوع نیازسنجی و ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه نیازسنجی آموزشی پرستاران بود. جامعه آماری شامل کلیه پرستاران بخش اعصاب و روان بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اهواز و روش نمونه گیری، سرشماری در سال ۹۳ بود. داده ها از طریق اجرای پرسشنامه گردآوری شد و تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS صورت گرفت .یافته ها نشان داد نیازهای آموزشی پرستاران بخش اعصاب و روان در حیطه مراقبت های پرستاری، مراقبت های دارویی و غیر دارویی و شناخت بیماری ها در حد کم است. در حیطه مراقبت های پرستاری، نحوه کنترل بیماران تهاجمی، بالاترین اولویت و کنترل دقیق علائم حیاتی پایین ترین اولویت و در حیطه مراقبت های دارویی و غیر دارویی، آشنایی با عوارض جانبی داروها بالاترین اولویت و پاسخ به سوالات بیمار در زمینه ECT، پایین ترین اولویت ودر نهایت از دیدگاه پرستاران بخش در حیطه شناخت بیماری ها، ژنتیک و عوامل زمینه سازی بیماری های روانی بالاترین اولویت و اختلالات خلقی پایین ترین اولویت را در نیازهای آموزشی پرستاران داشت. در مجموع از نظر اولویت بندی حیطه ها، حیطه شناخت بیماری های مربوطه اولویت اول، حیطه مراقبت های دارویی و غیر دارویی اولویت دوم و حیطه مراقبت های پرستاری اولویت سوم، نیازهای آموزشی پرستاران را تشکیل داد.

Keywords:

نیازسنجی , نیازهای آموزشی , پرستاران , بخش اعصاب و روان , دانشگاه علوم پزشکی اهواز