بررسی فعالیت ضدباکتریایی نانوذره اکسید روی، بر باکتری استرپتوکوکوس اینیایی و اشرشیاکلی

زمینه و هدف: در طی سالهای اخیر، به منظور جلوگیری از استفاده بی رویه آنتی بیوتیک ها، مواد ضدعفونی کننده جایگاه ویژه ای یافته است. گزارشهای متعددی در رابطه با خاصیت ضدمیکروبی اکسید روی بر باکتری های گرم مثبت، گرم منفی و قارچ ها وجود دارد. در این تحقیق، اثرات ضدباکتریایی نانو ذره اکسید روی بر دو باکتری گرم منفی اشرشیاکلی (به علت اهمیت سلامت انسانی) و باکتری گرم مثبت استرپتوکوکوس اینیایی (به دلیل بیماری زایی بالا در ماهیان) مورد بررسی قرار گرفت. روش بررسی: دراین مطالعه، حداقل غلظت باکتری کشی (Minimum Bactericidal Concentrations) و حداقل غلظت مهار رشد (Minimum Inhibitory Concentrations) این ماده با استفاده از روش های محیط کشت مایع (لوله گذاری) و دیسک گذاری به روش استاندارد برای سوش باکتری گرم مثبت (استرپتوکوکوس اینیایی) و سوش باکتری گرم منفی (اشرشیاکلی) تعیین گردید. داده ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون دانکن در سطح ۰۵/۰>p تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: براساس نتایج این بررسی، مقادیر MBC نانوذره اکسید روی برای باکتری استرپتوکوکوس اینیایی و اشرشیاکلی به ترتیب برابر با ۰۹۵/۰ و ۶/۰ میکروگرم برمیلی لیتر و مقادیرMIC  این ماده برای باکتری استرپتوکوکوس اینیایی و اشرشیاکلی به ترتیب برابر با ۰۱۵/۰ و ۰۹۵/۰ میکروگرم برمیلی لیتر محاسبه گردید. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد نانوذره اکسید روی اثر مهارکنندگی و باکتری کشی قابل قبولی بر باکتری های اشرشیاکلی و استرپتوکوکوس اینیایی دارد و می تواند به عنوان یک ماده ضد باکتریایی در محیط های آبی مورد استفاده قرارگیرد.

Keywords:

ZnO nano-particle , Streptococcus , Escherichia coli , Anti -bacterial agents. , نانوذره اکسید روی , استرپتوکوکوس , اشرشیاکلی , عوامل آنتی باکتریال