اثر نوع امپدانس محدودکننده جریان خطا و میزان آن بر بهبود هماهنگی رله های اضافه جریان جهتی برای سیستمهای توزیع با حضور تولید پراکنده متغیر

اضافه شدن تولید پراکنده DG به شبکه های توزیع ممکن است منجر به اقدامات حفاظتی انتخاب نشده شود. برای نصب DG در شبکه های توزیع، نیاز است که تنظیمات رله مطابق با ظرفیت DG اصلاح شود تا هماهنگی حفاظتی شبکه حفظ شود که البته این اقدام میتواند منجر به تغییرات زیادی در تنظیمات رله ها شود. در روش مورداستفاده، از FCL به منظور کاهش تاثیر DG در شبکه به نحویکه در هنگام رخ دادن خطا در شبکه،هماهنگی سیستم حفاظتی بدون تغییر تنظیمات رله ها یا قطع DG ها از شبکه حفظ شود، استفاده میشود. دراین پژوهش روش رفت و برگشتی برای حل مسئله ی هماهنگی رله ها بدون حضور DG در شبکه، استفادهشده است. سپس در این روش سناریوهای مختلفی با در نظر گرفتن تغییرات ظرفیت دو DG نصب شده در شبکه به صورت ۰، ۵۰ و ۱۰۰ درصد ظرفیت نامی موردبررسی قرار گرفت. با مقایسه نتایج بدترین حالت ممکن برای شبکه، جهت بررسی FCL انتخاب شد. به منظور کاهش فضای نمونه جهت بررسی تاثیر نوع (سلفی یا مقاومتی) و میزان محدودکننده ی جریان خطا بر شبکه برای جریانهای خطا رله های اصلی و پشتیبان و فاصلهی زمانیهماهنگی رله ها آنالیز حساسیت انجام شد. در نهایت با توجه به نتایج بدست امده تاثیر FCL فقط بر روی رله هایی که میزان حساسیت انها نسبت به هر کدام از DG های نصب شده در شبکه بیشتر بود مورد بررسی قرارگرفت. نتایج بدست امده از شبیه سازی، مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. لازم به ذکر می باشد که شبیهسازی های انجام شده در محیط های نرم افزار ETAP و MATLAB انجام شده است.

Keywords:

محدودکننده ی جریان خطا سلفی و مقاومتی , تولید پراکنده , شبکه توزیع ۹ شین استاندارد IEEE , هماهنگی رله های اضافه جریان جهتی , نرم افزارETAP , شبکه توزیع حلقوی