تطبیق بن مایه های اسطوره ای بینایی و دانایی در مصر و ایران با تاکید بر شاهنامه محفوظ در بنیاد کورکیان نیویورک

Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 295

This Paper With 21 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_ISLART-19-46_015

تاریخ نمایه سازی: 7 آبان 1401

Abstract:

اسطوره، داستان­هایی با توجه به تاریخ و اعتقادات و باورهای مذهبی روزگار قدیم ملت­ها و بیانگر تمدن و فرهنگ آنان است. شاهنامه فردوسی، حماسه­ای اساطیری، پهلوانی و تاریخی است. حوادث غیر عادی و موجودات غیر طبیعی درحماسه با اسطوره درآمیخته شده است. فردوسی داستان­های شاهنامه را با زیبایی و هنرمندی به تصویرکشیده که هرکدام با توجه به موضوع خود، مضامینی چون حکمت و شجاعت و ...  را به مخاطب منتقل می­کنند. پژوهش­هایی که تاکنون در رابطه با اسطوره و شاهنامه انجام شده، به­طور متفرقه با مواردی چون کهن­الگو با بن­مایه اساطیری یا نمادهای اسطوره­ای و مواردی مشابه، تا حدی به مبحث اساطیر در شاهنامه پرداخته­اند؛ اما اساطیری با عنوان بینایی و دانایی در شاهنامه مورد توجه قرار نگرفته و از منظرهایی نزدیک به موضوع چون دین و خردورزدی در این زمینه بررسی شده است. در پژوهش حاضر بن­مایه­های بینایی و دانایی در شاهنامه بررسی شده و به این پرسش پاسخ داده شده که بن­مایه­های اسطوره­ای بینایی و دانایی در مصر و ایران (در شاهنامه فردوسی) چیست؟ نتایج نشان می­دهد که اساطیر ایران در شاهنامه فردوسی، جلوه یافته و در ارتباط با بن­مایه بینایی و دانایی باید به وجود برخی شخصیت­های تاریخی درشاهنامه اشاره نمود که با اساطیر مصر نیز مشابهت­هایی دارند.اهداف پژوهش:بررسی بینایی و دانایی از منظر اسطوره­های شاهنامه و مصر باستان.تطبیق و قیاس، تشابهات و افتراق بینایی و دانایی از منظر اسطوره­های شاهنامه و مصر باستان.سوالات پژوهش: بینایی و دانایی چه جایگاهی در اسطوره­های شاهنامه و مصر باستان دارد؟وجه تشابه و افتراق بینایی و دانایی در شاهنامه و اسطوره­های مصری چیست؟

Authors

امیر ساعدی

دانشجوی مقطع دکتری، رشته زبان و ادبیات فارسی،واحد رامهرمز، دانشگاه آزاد اسلامی، رامهرمز، ایران

سیما منصوری

گروه زبان و ادبیات فارسی، ادبیات، دانشگاه آزاد اسلامی، رامهرمز، ایران

مسعود پاکدل

گروه زبان و ادبیات فارسی، ادبیات، دانشگاه آزاد اسلامی، رامهرمز، ایران

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • آموزگار، ژاله. (۱۳۷۴). تاریخ اساطیری ایران، تهران: سمت ...
  • ایونس، ورونیکا. (۱۳۷۵)، اساطیر مصر. ترجمه باجلان فرخی. تهران: اساطیر ...
  • اسلامی ندوشن، محمدعلی. (۱۳۷۲). داستان داستان­ها، تهران: نشر آثار ...
  • اسماعیل­پور، ابوالقاسم. (۱۳۸۲). زیر آسمانه­های نور، تهران: افکار ...
  • اجاکه، علی­اکبر؛ شمیسا، سیروس و مدرس­زاده، عبدالرضا. (۱۳۹۸). «مضامین نمادین ...
  • بهار فاطمه، شکری یدالله. (۱۳۹۸). «استعاره و گفت وگومندی در ...
  • باقری، مهری. (۱۳۸۷). دین­های ایران باستان، تهران: قطره ...
  • بویس، مری. (۱۳۷۴). تاریخ کیش زرتشت، ترجمه همایون صنعتی­زاده، تهران: ...
  • بیرلین، ج.ف. (۱۳۸۶). اسطوره­های موازی. ترجمه: عباس مخبر، تهران: انتشارات ...
  • پورداود، ابراهیم و فره وشی، بهرام. (۱۳۴۷). یشت­ها، چاپ دوم، ...
  • پورداود، ابراهیم. (۱۳۸۷). اوستا، تهران: دنیای کتاب ...
  • جوانشیر، ف. م. (۱۳۸۰). حماسه داد، تهران: نشر جامی ...
  • حجازی، بهجت­السادات. (۱۳۸۸). «بازآفرینی اسطوره­های سیمرغ و ققنوس»، مطالعات عرفانی، ...
  • حسن­زاده میرعلی، عبدالله؛ قنبری عبدالملکی، رضا. (۱۳۹۱)، «تحلیل ریخت­شناسی روایت ...
  • حق پرست، لیلا. (۱۳۹۱). «شیوه های تصویرسازی کارگزاران اجتماعی در ...
  • خسروی شکیب، محمد؛ عزیز محمدی، فاطمه و قبادی، حسینعلی. (۱۳۹۱). ...
  • دوستخواه، جلیل. (۱۳۷۰). اوستا: کهن­ترین سروده­ها و متن­های ایرانیان، تهران: ...
  • دوستی، مینا. (۱۳۹۲). «تجلی روایت اسطورهای حقیقت در سیمرغ و ...
  • دهخدا، علی­اکبر. (۱۳۴۱). لغتنامه دهخدا، تهران: سروش ...
  • رضا، فضل­الله. (۱۳۷۴). پژوهشی در اندیشه­های فردوسی، تهران: انتشارات علمی ...
  • رفاهی، سمانه. (۱۴۰۰). «مقایسه تحمیدیه شاهنامه و گرشاسب نامه برمبنای ...
  • شایگانفر، حمیدرضا. (۱۳۸۰). نقد ادبی، تهران: دستان ...
  • غنچه­ای، علیرضا؛ غفاری و همکاران. (۱۳۹۹). «بررسی سبک های مدیریتی ...
  • قبول، احسان. (۱۳۸۸). «شخصیت­شناسی شغاد در شاهنامه»، مجله جستارهای ادبی، ...
  • فردوسی، ابوالقاسم. (۱۳۷۴). شاهنامه، به کوشش دکتر سعید حمیدیان، تهران: ...
  • گویری، سوزان. (۱۳۷۹). آناهیتا در اسطورهای ایرانی، تهران: انتشارات جمال ...
  • کزازی، میرجلال الدین. (۱۳۶۸). از گونه ای دیگر. تهران: انتشارات ...
  • کوپر، جی.سی. (۱۳۸۰). فرهنگ مصور نمادهای سنتی، ترجمه ملیحه کرباسیان، ...
  • کویاجی، جهانگیر کوروجی. (۱۳۶۲). آیین­ها و افسانه­های ایران و چین ...
  • مره­یی، منصور؛ جدیدالاسلامی، حبیب و رومیانی، بهروز. (۱۳۹۸). «تصویرسازی و ...
  • مزداپور، کتایون. (۱۳۸۳). اسطوره نو آیین کیخسرو، داغ گل سرخ ...
  • تصاویر بلاغی خورشید در شاهنامه و بازتاب اسطوره مهر در آن [مقاله ژورنالی]
  • مهاجرانی، عطاالله. (۱۳۷۲). حماسه فردوسی، تهران: نشر موسسه اطلاعات ...
  • محجوب، محمدجعفر. (۱۳۸۳). مرغان افسانه­ای، ادبیات عامیانه ایران، تهران: چشمه ...
  • ناس، جان. (۱۳۷۲). تاریخ جامع ادیان، ترجمه علیاصغر حکمت، چاپ ...
  • ورمازرن، مارتن. (۱۳۴۵). آیین میترا، مترجم بزرگ نادرزاد، تهران: کتابفروشی ...
  • ویو، ژ. (۱۳۸۱). اساطیر مصر، ترجمه: ابوالقاسم اسماعیل پور، تهران: ...
  • هارت، جورج. (۱۳۸۳). اسطوره­های مصری، ترجمه هباس مخبر، تهران: مرکز ...
  • واحددوست، مهوش. (۱۳۸۷)، نهادینه های اساطیری در شاهنامه ی فردوسی، ...
  • ولی، وهاب؛ بصیری، میترا. (۱۳۷۹). ادیان جهان باستان، جلد سوم(ایران)، ...
  • یاحقی، محمدجعفر. (۱۳۶۹). فرهنگ اساطیر و اشارات داستانی در ادبیات ...
  • نمایش کامل مراجع