نقش محتوای الکترونیکی و فناوریهای نوین در آموزش

آموزش و نحوه انجام آن از زمان های بسیار دور همواره مورد نظر نظریه پردازان و فلاسفه بود هست، به خصوص در دوران حاضر که علوم هرچه بیشتر به سمت تخصص و تجربه گام برمیدارند و از این رو انتقال یافته های جدید به نسلهای جدید بسیار حائز اهمیت است. از این منظر ابزارها و وسایل کمک آموزش نوین جایگاه ویژه ای در فرایند آموزش دارند. از یک منظر کلی وسایل کمک آموزش را به دودسته وسایل آموزشی معیار و تسهیلکننده تقسیم کرده اند و از منظر دیگر به وسایل نورتاب و غیر نورتاب تقسیم شده. البته اینگونه تقسیم بندی ها دلیل برتری یکی بر دیگری نیست. بلکه اهمیت یک وسیله کمک آموزشی، چگونگی انتخاب و به کارگیری آن در فرایند آموزش با توجه به امکانات، شرایط و موقعیت آموزشی است. پس از تعیین ویژگیهای فراگیران و تعیین محتوای مطالب آموزشی و همچنین اهدافی که فراگیران باید به آنها نائل شوند، نوبت به انتخاب رسانه آموزشی می رسد. بنابراین لازم است تا با شناخت دقیق از این رسانه ها، مناسب ترین آنها را انتخاب نماییم. اشتباهی که در اکثر منابع و نظریه ها در کشور ما دیده می شود این است ک ما تصورمان از رسانه آموزشی تنها معطوف به سخت افزارهای آموزشی است و این در حالی است که بخش اعظمی از تکنولوژی های آموزشی مربوط به برنامه و محتوا و شیوه های نوین یادگیری و تفکر است. این مقاله با محور قرار دادن استفاده از تکنولوژیهای نوین با روش توصیفی و تحلیلی و با استفاده از اطلاعات کتابخانهای به دنبال آن است تا به نقش محوری وسایل آموزشی نوین در آموزش و پرورش بپردازد.

Keywords:

اینترنت , فناوری اطلاعات , محتوای الکترونیکی , آموزش , یادگیری