بررسی تطبیقی شاخص های کیفیت زندگی عشایر در دوره های پیش و پس از اسکان ناشی از وقوع سیلاب (مورد مطالعه: روستای آزادگان، شهرستان جیرفت)

داشتن کیفیت زندگی مطلوب همواره آرزوی بشر بوده و هست. کیفیت زندگی در محیط های روستایی به عوامل زیادی از جملهاشتغال، درآمد مناسب، دسترسی به خدماتی مانند آموزش و بهداشت، سلامت، امنیت اجتماعی وابسته است به طوری که عواملیمانند تراکم کم سکونتگاه های روستایی، کاهش اشتغال و درآمد در بخش کشاورزی، راه های ارتباطی و شبکه حمل و نقل نامناسب وناکارآمد، اجرای سیاست های لازم برای بهبود کیفیت زندگی روستایی را پیچیده تر کرده است. با این دیدگاه هدف پژوهش حاضر،مطالعه ومقایسه شاخص های کیفیت زندگی قبل از اسکان و حضور در محیط زیست عشایری و بعد از اسکان در روستای آزادگان پساز وقع سیلاب است. روش تحقیق در این پژوهش به صورت توصیفی- تحلیلی، مبتنی بر مطالعات کتابخانه ی میدانی (پرسشنامه) و جستجو در پایگاه های اینترنتی است. که به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آماری t نرم افزار SPSS استفاده شده است.یافته های تحقیق نشان می دهد که شاخص های کیفیت زندگی قبل و بعد از اسکان در روستای آزادگان با سطح معناداری کمتر از۰۵ / ۰ درصد اثرات مثبتی در روستای آزادگان نداشته است. همچنین، نتایج نشان داد مولفه های اشتغال و درآمد در روستای آزادگانواقع در شهرستان جیرفت بر اشتغالزایی برای روستائیان تاثیر مثبتی نداشته است که میزان درآمد با ماندگاری گروه های شغلی درروستای آزادگان با سطح معنی داری بیشتر از ۹۹ درصد بوده است.

Keywords:

کیفیت زندگی , شاخص های محیطی , اسکان عشایر , روستای آزادگان