تاثیر هم افزایی ورزش تناوبی شدید و تروگزروتین بر آسیب قلبی و عملکرد میتوکندری در سمیت قلبی ناشی از دوکسوروبیسین

مقدمه: دوکسوروبیس (DOX) داروی موثر در درمان انواع سرطان است که کاربرد آن به دلیل سمیت قلبی ناشی از دوز تجمعیط به میزان زیادی محدود شده است. تروگزروتین (TRX) از فلاونوئیدروتین مشتق می شود و خواص فارماکولوژیکی دارد. هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر هم افزایی تمرین HIIT و تروگزروتین در کاهنش سمیت قلبی ناشی از DOX و شاخص های عملکرد میتوکندری در سلول های قلبی رت ها است. مواد و روش ه ا: رت های ویستار نر به صورت تصادفی در پنج گروه (n=۱۰) تقسیم شدند: ۱- HIIT+TRX+DOX -۵ TRX+DOX-۴, HIT+DOX -۳, DOX-۲ Control-۱ پس از آخرین تمرین HIIT، رت های تمرین کرده و گروه کنترل مربوطه تحت تزریق داخل صفاقی DOX با دوز ۲۰mg/tg قرار گرفتند. میزان تغییرات CKMB با روش اسپکتوفوترمتری و آزمون الایزا، ROS میتوکندری و پتانسیل غشاء میتوکندری با تعیین شدت رنگ های فلورسنت مربوطه اندازه گیری شد. نتایج: تزریق DOX میزان CKMB سرم را در رت ها افزایش داد (P<۰/۰۵). تمرین HIIT و مصرف تروگزروتین، هرکدام به تنهایی، میزان CKMB سرم و ROS میتوکندری را کاهش داد (P<۰/۰۱). در حالی که اثر تمرین HIIT و نیز اثر مصرف تروگزروتین هرکدام به تنهایی در افزایش پتانسیل غشاء میتوکندری معنی دار نبود. به کارگیری توام آنها باعث افزایش معنی دار پتانسیل غشاء میتوکندری در رت ها شد (P<۰/۰۵). نتیجه گیری: تاثیر تامم تمرین HIIT و تروگزروتین بر پیشگیری از سمیت قلبی ناشی از DOX و بهبود عملکرد میتوکندری در سلول های قلبی رت ها موثرتر از کاربرد هریک از این راه کارها به تنهایی می باشد.

Keywords:

دوکسوروبیسین , تمرین تناوبی شدید , تروگزروتین , سمیت قلبی , عملکرد میتوکندری