اثربخشی آموزش توانمندسازی روانشناختی بر خلاقیت شناختی و خلاقیت هیجانی دانش آموزان دختر پایه دوم دوره اول دبیرستان شهر تهران

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش توانمندسازی روانشناختی بر خلاقیت شناختی و خلاقیتهیجانی دانش آموزان میباشد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه ی دانش آموزان دختر سال دوم دوره اولدبیرستان که در سال تحصیلی ۹۶-۹۵ در شهر تهران مشغول به تحصیل بودند، تشکیل می داد. پس از اجرای پیش آزمون، تعداد ۳۰ نفر از دانش آموزانی که در هر دو پرسشنامه نمره ی پایین کسب کردند، بهعنوان گروه نمونه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی (۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) قرارگرفتند. ابزارهای استفاده شده در این پژوهش آزمون خلاقیت شناختی عابدی و پرسشنامه خلاقیت هیجانیآوریل بود. جلسات آموزشی توانمندسازی روانشناختی به مدت ۸ جلسه ۶۰ دقیقه ای روی گروه آزمایشاجرا گردید، ولی بر گروه کنترل مداخله ای اعمال نشد. بعد از اتمام جلسات آموزشی، بلافاصله پس آزمون ازهر دو گروه به عمل آمد. جهت تجزیه و تحلیل داده از تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج تحلیل داده هادر دو مرحله اجرای آزمون در دو گروه آزمایش و کنترل اثربخشی آموزش توانمندسازی روانشناختی برخلاقیت شناختی و خلاقیت هیجانی را با /۰۹۹ اطمینان تایید کرد.

Keywords:

توانمندسازی روانشناختی , خلاقیت شناختی , خلاقیت هیجانی