بررسی نقش صفات شخصی و رویکرد یادگیری بر سلامت روان و شادکامی بین دانشجویان نیمسال ۹۶-۹۷ دانشگاه آزاد اسلامی مرکز کرمانشاه

هدف پژوهش بررسی نقش صفات شخصیتی و رویکرد یادگیری بر سلامت روان و شادکامی بین دانشجویان نیمسال ۹۷-۹۶دانشگاه آزاد اسلامی مرکز کرمانشاه می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی استانکرمانشاه بر سال تحصیلی ۹۷-۹۶ بوده و نمونه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی کرمانشاه بر سال تحصیلی ۹۷-۹۶ بوده به بین آن ها ۳۷۵ نفر به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی و بر اساس جدول مورگان انتخاب شده اند. داده ها واطلاعات گردآوری شده توسط پرسشنامه پس به مطالعه و بررسی به کمک نرم افزار آماری spss مورد تحلیل قرار می گیرند. برای تحلیل آماره های استنباطی به آزمون های کرونباخ برای پایایی پرسشنامه و آزمون کولموگروف- اسمیرنوف (K-S) براینرمالیته بودن متغیرها و آزمون پیرسون و رگرسیون برای تجزیه و تحلیل همبستگی داده ها استفاده خواهد شد و کاربرد آمارتوصیفی به منظور تفسیر نتایج داده های پژوهش می باشد. ابرازهای پژوهش عبارتند از: پرسشنامه سنجش صفات پنج کانهشخصیتی نئو (NEO-FFI)، پرسشنامه رویکرد یادگیری میلر (SPQ)، پرسشنامه سلامت روان (GHQ)، پرسشنامه شادکامی آکسفورد (OHI). بر اساس نتایج پژوهش حاضر بین صفات شخصیت و سلامت روان رابطه معنادار وجود دارد. بینرویکرد یادگیری و سلامت روان رابطه معنادار وجود دارد همچنین رابطه معنادار بین صفات شخصیت به شادکامی وجود دارد.بر اساس یافته های پژوهش حاضر بین رویکرد یادگیری به شادکامی رابطه معنادار وجود دارد.

Keywords:

صفات شخصی , رویکرد یادگیری , سلامت روان , شادکامی