تعیین و مقایسه میانگین نمره اضطراب کودکان بستری در بخش های داخلی اطفال بیمارستان نمازی شیراز قبل و بعد از رگ گیری

رگ گیری، یکی از شایع ترین فرایندهای درمانی می باشد. به طوری که تقریبا ۹۰درصد بیماران بستری به نوعی تحت این فرایند تهاجمی قرار می گیرند. کودکان آن را ناراحت کننده ترین، درد آورترین، اضطراب آورترین، تجربه بستری و بیماری گزارش کرده اند. از این رو مطالعه حاضر با هدف مطالعه مقایسه ای استفاده از دستگاه رگ یاب وروش متداول رگ گیری بر اضطراب کودکان ۶-۳ ساله در بخش های داخلی اطفال بیمارستان نمازی انجام شد. این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی است که نمونه ها شامل ۶۲ کودک ۶-۳ ساله بستری در بخشهای داخلی کودکان می باشند. کودکان پس از انتخاب به روش تصادفی در دو گروه مداخله وکنترل تخصیص داده شدند. کودکان گروه مداخله به روش رگ گیری با دستگاه رگ یاب و کودکان گروه کنترل به شیوه متداول رگ گیری شدند. پاسخ های اضطرابی، ۵ دقیقه قبل و ۵ دقیقه بعد از رگ گیری اندازه گیری شد. پاسخ های اضطرابی در طول رگ گیری، توسط مقیاس اضطرابیyale-Pas اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون های تی مستقل، تی زوجی و آنالیز کوواریانس در نرم افزار SPSS۲۳ تجزیه وتحلیل شدند. بر اساس نتایج به دست آمده از آزمون کوواریانس، دو گروه رگ گیری با دستگاه رگ یاب و روش متداول، در میانگین نمره شدت اضطراب بعد از انجام پروسیجر در گروه مداخله ۱/۹۴±۱۳/۷۷در گروه کنترل۲/۴۴±۱۸ است (p=۰/۰۰۱). این نتایج نشان داد که میزان اضطراب بعد از رگ گیری گروه مداخله نسبت به گروه کنترل کاهش معنی دار آماری داشته است. رگ گیری با دستگاه رگ یاب در کاهش اضطراب کودکان۶-۳ ساله، تاثیر مثبت دارد و می تواند به عنوان یک شیوه رگ گیری مناسب در بخش های داخلی کودکان مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

رگ گیری , اضطراب , شاخص های رفتاری , کودکان , بیمارستان نمازی شیراز