تجزیه پذیری قراردادها در نظام های حقوقی سیویل لا و کامن لا با رویکرد به حقوق ایران abstract
بی تردید شر ط عمومی وفای به عهد و اجرای آن، صر ف نظر از عهدی یا تملیکی بودن عقد، یگانگی و اجرایکامل تعهد و مفاد عقد است. عدم تحقق یا نقض قرارداد به اعمال ضمانت اجراهایی از قبیل بطلان، فسخ و نهایتاجبران خسارت منتهی می شود. در فرضی که عقد را یک کل
تجزیه ناپذیر بدانیم تفاوتی بین عدم تحقق ونق ض کلی یا جزیی آن وجود ندارد و یک ضمانت اجرا بر هر دو مورد جاری است و تحقق، اجرا یا امکاناجرای بخشی از عقد تاثیری در سرنوشت آن که همان زوال کل است ندارد. اما از آنجا که کوشش اکثر نظام هایحقوقی این اس ت که قرارداد حتی المقدور اجرا شده و از فسخ آن اجتناب شود؛ بطلان یا فسخ کل قرارداد در هردرجه از عدم تحقق و نقض، همیشه مطابق اراده و تامین کننده منافع طرف های قرارداد نیست. و چه بسا اصولحقوقی حاکم بر عقد از جمله استناد به قاعده فقه ی انحلال عقد واحد به عقود متعدد و اصل صحت و لزوم وهمچنین احکام حاصل از استقراء در متون قانونی اجازه نمی دهد که به صرف حدوث مانع در بخشی از قرارداد،کل آن در معر ض زوال قرار گیرند. این امر از اصلی به نام
تجزیه پذیری قرارداد نشات می گیرد. در این تحقیقسعی بر آن است که حقوق خریدار و فروشنده در این گونه فروض مطابق مقررات حقوق
کامن لا ،
سیویل لا وقراردادهای مشترک
ایران با سایر کشور ها و تاثیر پذیری تجریه پذیری درآن بررسی شود .