ارزیابی محصول دانه و روغن کلزا (Brassica napus L.) در پاسخ به باکتری های محرک رشد و هورمون های گیاهی تحت تنش شوری

شوری یکی از عوامل مهم محدود کننده تولید محصولات زراعی است که موجب ایجاد چالش اساسی در تامین غذای مورد نیاز برای انسان گشته است. این پژوهش در قالب آزمایش فاکتوریل و بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید تا اثرات باکتری های محرک رشد (بدون تلقیح، سودوموناس RS-۱۹۸ و آزوسپرلیوم RS-SP۷) و محلول پاشی هورمونی (بدون محلول پاشی، محلول پاشی ۱ میلی مولار سالیسیلیک اسید و ۵/۰ میلی مولار جاسمونیک اسید) بر گیاه کلزا (Brassica napus cv. okapi) تحت سطوح متفاوت شوری (بدون شوری، شوری ۵ دسی زیمنس بر متر و شوری ۱۰ دسی زیمنس بر متر کلرید سدیم) بررسی شود. شوری موجب کاهش محصول دانه و روغن کلزا شد. اما، تیمار سالیسیلیک اسید + باکتری سودوموناس سبب افزایش محصول دانه و روغن کلزا گردید. تیمارهای جاسمونیک اسید + باکتری های محرک رشد اثر مثبتی بر افزایش محصول دانه و روغن کلزا نداشتند. تیمار های ترکیبی در بیشتر شرایط اثرات بهتری نسبت به استفاده جداگانه از باکتری های محرک رشد و هورمون ها داشتند. بهترین نتیجه برای افزایش محصول دانه و روغن کلزا از تیمار ترکیبی سودوموناس+ سالیسیلیک اسید حاصل شد. بر اساس نتایج این پژوهش، سالیسیلیک اسید می تواند به عنوان یک هورمون رشد سبب افزایش کارآیی باکتری های محرک رشد در بهبود تولید دانه و روغن کلزا تحت تنش شوری شود.

Keywords:

کلزا , شوری , محصول دانه , محصول روغن , سالیسیلیک اسید