بررسی استمرار زندگی دامداری و تصمیم گیری از دیدگاه بهره برداران مراتع استان های لرستان، مرکزی و سمنان

کنترل عوامل تخریب و تشویق عوامل سازنده فقط در دیدگاه های فنی و طرح های کارشناسی نهفته نیست، بلکه به طور عمده در دیدگاه های بهره برداران منابع طبیعی وجود دارد. تحقیق حاضر از نوع پیمایشی به منظور بررسی استمرار زندگی دامداری از دیدگاه بهره برداران استان های لرستان، مرکزی و سمنان به روش تصادفی-سیستماتیک انجام گرفت. بدین منظور ابتدا داده ها از طریق پرسشنامه جمع آوری شد و سپس با استفاده از نرم افزار SPSS مورد آنالیز قرار گرفت. نتایج این تحقیق نشان داد که متغیر تمایل به ادامه زندگی دامداری در استان های لرستان، مرکزی و سمنان به ترتیب ۵۰، ۸۸/۵۰ و ۳۹/۵۸ درصد نظر بهره برداران را به خود اختصاص داده است؛ بطوریکه در استان سمنان نسبت به دو استان دیگر بهره برداران تمایل بیشتری برای ادامه زندگی دامداری به شیوه موجود دارند. همچنین بین متغیرهای تجاوز به مرتع (لرستان و سمنان) و داشتن شرکت تعاونی عشایری (استان سمنان) با تمایل به ادامه زندگی دامداری رابطه معنادار آماری به ترتیب در سطوح آماری (p<۰.۰۵) و (p<۰.۰۱) وجود دارد. در استان لرستان نیز در سطح آماری (p<۰.۰۵) بهره بردارانی که اعلام کردند تمایل به ترک دامدارای دارند، تمایل کمتری برای ادامه زندگی دامداری از خود نشان دادند. با توجه به نتایج بدست آمده از این تحقیق می-توان گفت که آینده منابع طبیعی به حفظ و صیانت منابع مشترک مورد استفاده بهره برداران و توازن بین نیازهای آنها بستگی دارد.

Keywords:

دامداری , شرکت تعاونی , سمنان , لرستان , استان مرکزی