یکی از مولفه های اصلی جهت مدیریت و استفاده بهینه از منابع آبی و به تبع آن تعیین بهترین الگوی کشت و برنامه ریزی های مختلف در زمینه آب،
تعیین اقلیم استاندارد مناطق و نواحی مختلف کشور است. در یک تعریف ساده می توان طبقه بندی اقلیم را مجموعه معیارهایی مانند (پارامترهای آب و هوایی، پوشش گیاهی، خصوصیات توپوگرافی...) دانست که با استفاده از آن ها می توان مناطقی که دارای ویژگی های مشترکی بوده و در آن ها انتظار پدیده های خاص را داریم تعریف نمود. در این مقاله داده های مجموع بارش ماهانه بیشینه و کمینه دمای ماهانه ی ایستگاه سینوپتیک شهرستان
ایلام در۳۰ سال آماری (۱۹۸۹-۲۰۱۸) از سازمان هواشناسی۱ کل کشورتهیه شده است و با استفاده ازروش های طبقه بندی اقلیمی دومارتن،
آمبرژه و
کوپن برای هربازه ی ۱۰ و ۱۵ ساله و یک بازه ۳۰ ساله اقلیم مشخص شده است که با روش
دومارتن دهه اول (۱۹۸۹-۱۹۹۸) دارای اقلیم نیمه مرطوب، دهه دوم (۱۹۹۹-۲۰۰۸) دارای اقلیم نیمه خشک، دهه سوم (۲۰۰۹-۲۰۱۸)، بازه زمانی۱۵ سال اول (۱۹۸۹-۲۰۰۳)، بازه زمانی۱۵سال دوم (۲۰۰۴-۲۰۱۸) و در بازه زمانی ۳۰ ساله (۱۹۸۹-۲۰۱۸) دارای اقلیم مدیترانه ای می باشند و با استفاده از اقلیم نمای
آمبرژه دهه اول (۱۹۸۹-۱۹۹۸) جز اقلیم مرطوب سرد می باشد، دهه دوم (۱۹۹۹-۲۰۰۸) و دهه سوم (۲۰۰۹-۲۰۱۸) جز اقلیم نیمه مرطوب و معتدل می باشد. بازه زمانی ۱۵ سال اول (۱۹۸۹-۲۰۰۳) جز اقلیم مرطوب و معتدل، آمار۱۵سال دوم (۲۰۰۴-۲۰۱۸) و آمار ۳۰ساله (۱۹۸۹-۲۰۱۸) جز اقلیم نیمه مرطوب و معتدل، و همچنین با استفاده از اقلیم نمای
کوپن در بازهای زمانی مذکور جز اقلیم مرطوب می باشد.