واکنش های فیزیولوژیکی کلزا به محلول پاشی آهن و روی تحت تنش خشکی

کم آبی یکی از مهم ترین محدودیت های تولید در زمین های کشاورزی جهان است. به منظور بررسی تغییرات فیزیولوژیکی کلزا در واکنش به محلول پاشی سولفات آهن و روی تحت فواصل مختلف آبیاری (آبیاری پس از۷۰، ۱۰۰، ۱۳۰ و ۱۶۰ میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A)، آزمایشی به صورت کرت های خردشده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز اجرا شد. تنش خشکی منجر به کاهش محتوای آب برگ، شاخص محتوای کلروفیل، ارتفاع بوته، محصول بیولوژیکی و دانه گردید. با این حال، محلول پاشی سولفات آهن و روی سبب بهبود پارامترهای رشد و عملکرد گیاه به ویژه تحت تنش های متوسط و شدید آبی شد. در اکثر سطوح آبیاری سولفات آهن در مقایسه با سولفات روی در افزایش محتوای آب برگ و شاخص محتوای کلروفیل برتر بود. درحالی که بیشترین ارتفاع بوته، محصول بیولوژیکی و دانه در گیاهان تیمارشده با سولفات روی ثبت گردید. بنابراین، محلول پاشی به ویژه با سولفات روی می تواند موجب بهبود عملکرد فیزیولوژیکی کلزا تحت تنش خشکی شود.

Keywords:

کلروفیل , کلزا , محتوای آب برگ , محلول پاشی , محصول دانه