مقایسه گفتار خود محورانه و خلاقیت هویت محور نوآموزان پیش دبستانی در بین والدین عادی و والدین دارای سابقه زندان (مطالعه موردی: شهرستان ورامین)

زمینه و هدف: تربیت نوآموزان یکی از مهمترین مسئولیت های والدین و هر سیستم آموزشی محسوب میشود که برخی از والدین، مربیان و معلمان شاغل در سیستم های آموزشی اعم از مراکز پیش دبستانی و دبستان ها به این امر خطیر واقف نبوده و یا نسبت به آن کم اهمیت می باشند. مشکلات اقتصادی، فقر فرهنگی، وجود بیماری های روانی و اعتیاد، طلاق، مرگ یک یا هر دو والد و بسیاری عوامل دیگر در کنار هم باعث می شوند کودکان بدون سرپرست مناسب باشند. روش تحقیق: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ی بین گفتار خودمحورانه با خلاقیت هویت محور نوآموزان پیش دبستانی (اعم از دختر و پسر) در بین والدین عادی و  والدین دارای سابقه زندان در شهرستان ورامین انجام پذیرفته است. تعداد نوآموزان شناسایی شده در شهرستان ورامین و سایر بخش های تابعه این شهرستان ۳۴۲۰ نفر می باشد؛ هم چنین تعداد نوآموزان شناسایی شده ای که  یکی از والدین آنان  به هر دلیلی سابقه ی زندان دارند، شامل ۱۰۰ نوآموز می باشد. با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای نسبی از بین مراکز پیش دبستانی شهر ورامین۴۲۰نفر برای جامعه کودکان عادی و ۷۸ نفر برای جامعه کودکانی که یکی از والدین آنها دارای سابقه حضور در زندان هستند، انتخاب شدند. خلاقیت هویت محور کودکان از طریق آزمون تفکر خلاق در عمل و حرکت تورنس (TCAM) و گفتار خودمحورانه آنان با استفاده از تکلیف برج لندن سنجیده شده است. یافته ها: نتایج به دست آمده از این پژوهش نشان داد که بین گفتار خودمحورانه و خلاقیت هویت محور در بین نوآموزانی که والدین عادی دارند و نوآموزانی که یکی از والدین آنان سابقه ی حضور در زندان داشته اند؛ رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.