بررسی ضرورت کمی سازی دستاورد های منابع انسانی در بهبود عملکرد مدیریت شهری

به استناد پژوهش های انجام شده یک نظام جامع مدیریت منابع انسانی، عملکرد سازمانی را افزایش می دهد. متخصصانی که به طور پیوسته به دنبال فهم رابطه مدیریت منابع انسانی و عملکرد سازمانی بودند برای بررسی این رابطه دو رویکرد سیستماتیک و استراتژیک برگزیدند، ریشه این دو رویکرد در مطالعه تاثیر خاص هر یک از وظائف منابع انسانی بر عملکرد کارکنان و یا عملکرد سازمان می باشد. هر دو رویکرد سیستماتیک و استراتژیک به طور مشترک به دنبال فهم چگونگی تاثیر شیوه های مدیریت منابع انسانی بر رفتار کارکنان و از طریق آن رسیدن به عملکرد مطلوب می باشند. این پژوهش به بررسی تاثیر روش های منابع انسانی بر عملکرد سازمانی می پردازد یکی از نقاط ضعف اساسی متخصصان منابع انسانی واهمه داشتن از نتایج کمی و اندازه گیری عملکرد است. این ترس ممکن است ناشی از عدم وجود دانش یا تجربه در زمینه اندازه گیری عملی اثرات منابع انسانی باشد. نظریهپردازان علم مدیریت، با شناخت انسان بهعنوان عنصری پیچیده در سازمان، عامل انسانی را بهعنوان مهمترین عنصر برای حفظ موجودیت و بقای سازمان معرفی میکنند و توجه روزافزونی به منابع انسانی نهتنها در نقشهای سنتی بلکه در نقش مدرن آن حتی در عصر فنآوری اطلاعات معطوف داشتهاند. در دنیای رقابتی امروز، شدت رقابت هر روز افزایش می یابدو به طور پیوسته همه سازمانها برای بقا و بالندگی خودبه بهبود عملکرد سازمانی نیازمندند مدیران مجبورند در قبال شیوه های نوینی که عملکرد منابع راهبردی سازمان رابه حداکثر میرساند مدام گوش به زنگ باشند.

Keywords:

کلمات کلیدی: مدیریت , عملکرد , منابع انسانی , سازمان , مدیریت شهری.