واکاوی و ریشه یابی نظرات فقهی و حقوقی در خصوص حدود نظارت حکومت بر موقوفات

نظارت بر موقوفات، نیازمند جهت گیری صحیح نسبت به موقوفات و ارائه برنامه و الگو و شناخت صحیح و همه جانبه از مباحث وقف، واقف، متولی و ناظر دارد. رویه ی عملی در نظارت وقف، نیازمند بازنگری در قواعد سنتی آن می باشد تا پویایی خود را در بستر حوادث و مسایل جدید و مقتضیات دنیای مدرن حفظ نماید که با بیان آسیب های موجود در بحث نظارت، مدیریت متولیان و سازمان اوقاف و امور خیریه بر موقوفات که در حیطه عمل مشکلاتی را ایجاد نموده و قوانین مربوطه تاکنون دستخوش تغییر گشته و این سردرگمی در چگونگی نظارت موثر، زمینه را برای سودجویان اعم از بعضی متولیان و متصرفین را فراهم نموده است تا بشود راه حلی، برای رفع برخی از مشکلات و کاستی هایی که فراروی قوانین موضوعه کشور ایران، در خصوص موضوع ارائه دهد و در حد امکان چالش های فرارو را حل کند. انجام این پژوهش بر پایه مطالعات کتابخانه ای به صورت اسنادی و تحلیل و توصیف داده ها می باشد. هدف از انجام این پژوهش، واکاوی و ریشه-یابی به منظور فراهم ساختن و برجسته کردن نظرات فقهی و حقوقی در خصوص حدود نظارت حکومت که به نیابت به سازمان اوقاف و امور خیریه واگذار شده و آسیب های بوجود آمده در این حوزه می باشد.

Keywords:

متولیان و متصرفین , نظارت , موقوفات , فقه امامیه , قوانین موضوعه