بررسی تاثیر رهبری تحول گرا بر محیط نوآورانه با نقش متغیر میانجی خلاقیت (مورد مطالعه: کارکنان مراکز آموزش نظامی)

هدف از انجام پژوهش بررسی تاثیر رهبری تحولگرا بر محیط نوآورانه با نقش متغیر میانجی خلاقیت مورد مطالعه کارکنان مراکز آموزش نظامی است. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش جمعآوری دادهها توصیفی از نوع همبستگی میباشد. جامعه آماری پژوهش کلیه کارکنان مراکز آموزش نظامی میباشد که از بین آنها تعداد ۲۰۰ نفر با استفاده از فرمول کوکران به عنوان نمونه انتخاب شدند. اطلاعات مورد نیاز از طریق پرسشنامه جمعآوری شده و برای تجزیه و تحلیل اطلاعات و آزمون فرضیهها از نرم افزار SPSS وSmart PLS استفاده شده است. تجزیه و تحلیل یافتههای حاصل از پرسشنامه در دو سطح توصیفی و استنباطی انجام گرفته است و با استفاده از آزمونهای مختلف آماری مدل مفهومی پژوهش مورد بررسی قرار گرفته و فرضیات مربوط به آن آزمون شده است. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل دادهها نشان داد که رهبری تحولگرا بر محیط نوآورانه از طریق متغیر میانجی خلاقیت موثر است با ضریب مسیر ۷۸۴/۰و رهبری تحول گرا بر محیط نوآورانه با ضریب مسیر ۷۲۱/۰موثر است و محیط نوآورانه بر خلاقیت کارکنان با ضریب مسیر ۴۷۵/۰ موثر است.

Keywords:

رهبری تحول گرا , محیط نوآورانه , خلاقیت , کارکنان مراکز آموزش نظامی.