بررسی رابطه بین توانمند سازی و هوش عاطفی و کیفیت خدمات(مطالعه موردی: شهرداری منطقه ۱۰ تهران)

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین توانمند سازی وهوش معنوی با کیفیت خدمات صورت گرفته است. روش انجام تحقیق به صورت میدانی و ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه می با شد. جامعه آماری این تحقیق کار شنا سان، مدیران در شهرداری منطقه . اتهران بوده است. اندازه نمونه ۱۳۰ نفر می باشند. تکنیک آماری مورد استفاده در این تحقیق رگرسیون خطی و ضریب همبستگی رگرسیون می باشد که در پایان مدل مفهومی با استفاده از تکنیک معادلات ساختاری مورد برازش قرار گرفته است. تجزیه و تحلیل اطلاعات از طریق نرم افزارهای SPSS و AMOS انجام شده است. نتایج به دست آمده نشان میدهد که به ترتیب متغیرهای هوش عاطفی بر کیفیت خدمات با ضریب همبستگی ۰٫۸۲۶ و توانمندسازی بر کیفیت خدمات با ضریب همبستگی۰٫۴۳۵ موثر بوده و تغییر در این متغیرها موجب تغییری محسوس در خروجی خدمات ارائه شده به مشتریان خواهد شد، سپس نتایج بدست آمده تاثیر توانمندسازی را بر هوش عاطفی تایید کرده و نشان می دهد که توانمندسازی کارکنان نیز می تواند با ضریب همبستگی۰,۵۲۲ موجب افزایش هوش عاطفی (بهبود تعاملات رفتاری شود. در پایان مدل پژوهش با استفاده از نرم افزار آموس مورد بردازش قرار گرفت که نتایج حاکی از برازش مناسب مدل مفهومی بوده است.

Keywords:

هوش عاطفی , توانمندسازی , کیفیت خدمات و شهرداری منطقه ۱۰ تهران