تحلیل زیبایی شناسی دوغزل از شاه نعمت الله ولی بر اساس نظریه برجسته سازی لیچ

زیبایی شناسی در اصل شاخه ای از علم فلسفه است و محتوای آن به زیبایی ، ذوق و در کل عواملی مربوط میشود که موجب تلطیف روحیه و دیدگاه افراد می شود.هدف از این پژوهش، ارائه ای تکمیلی از نظریات علمزیبایی شناسی در حوزه ادبیات فارسی است.اصول و قوانین بلغت در حوزه زیبایی شناسی با نام برجسته سازیها، نمود پیدا می کند. داده ها در این پژوهش به روش اسنادی_ توصیفی تحلیل خواهند شد. روش کار ابتداشناسایی اصول و بیان نظریه ها مختلف در مورد علم زیبایی شناسی است و سپس با به کار گیری این قواعد وطبقه بندی برجسته سازی ها در شاخه های اصول آفرینش های هنری، اعمازوحدت، هماهنگی، تقارن، توازن، تنوع، روشنی، ابهام، تناسب و پویایی که مورد قبول اکثر پژوهشگران این حوزهاست، شدت به کارگیری این قوانین در یک اثر مشخص می شود که این داده ها هم به صورت کمی،شدت بهکارگیری یک قاعده، و هم کیفی، چگونگی به کارگیری یک قاعده، است.در نتیجه هرچقدر این اصول بیشتر درمتنی رعایت شده باشد،آن متن دارای ارزش های زیبایی بیشتر و منطبق با اصول زیبایی شناسی ادبی است. درپایان بررسی اصول علم زیبایی شناسی، به تحلیل دونمونه از غزلیات مشهور شاه نعمت ال ولی براساس اصولعلم زیبایی شناسی پرداخته می شود.

Keywords:

نظریه زیبایی شناسی , برجسته سازی , نظریه لیچ , شاه نعمت الله ولی