تاثیرآموزش بر پایه ی نقشه ی مفهومی بر مهارت تصمیم گیری بالینی دانشجویان کارورز پرستاری در اورژانس بیمارستان گلستان شهر اهواز

توانایی های شناختی پرستار، به خصوص توانایی وی برای پردازش اطلاعات و تصمیم گیری بر بالین بیمار، از اجزای کلیدی عملکرد پرستار می باشد. این مطالعه به منظور بررسی تاثیر نقشه ی مفهومی بر توانایی تصمیم گیری دانشجویان پرستاری انجام شد. این مطالعه ی نیمه تجربی با طرح دو گروهی و با روش پیشآزمون_پسآزمون در سال ۱۳۹۱ انجام شد. ۳۲ دانشجوی ترم ۷ پرستاری به روش تصادفی ساده به دو گروه شاهد و مداخله تقسیم شدند. در ابتدا به گروه آزمون طی ۸ ساعت روش نقشه ی مفهومی تدریس شد، سپس گروه آزمون با استفاده از نقشه ی مفهومی و گروه شاهد با روش مرسوم در طول یک ماه مورد آموزش بالینی قرار گرفتند. تصمیم گیری بالینی با استفاده از پرسشنامه ی تصمیم گیری بالینی جنکینز، قبل و بعد از مداخله در دو گروه بررسی شد. جهت تجزیه تحلیل آماری از نرم-افزار۱۹ SPSS استفاده گردید. برای مقایسه ی میانگین نمرات پیشآزمون و پسآزمون در هر گروه از آزمون t زوجی و جهت مقایسه ی میانگین نمره ی تصمیم گیری بالینی در دو گروه از t مستقل استفاده شد. میانگین نمرات پیشآزمون دو گروه آزمون و شاهد از نظر توانایی تصمیم گیری بالینی اختلاف معناداری را نشان نداد (۳۷/۰p=). توانایی تصمیم گیری بالینی در پسآزمون در گروه آزمون (۷۰/۱۰±۵۳/۱۶۸) در مقایسه با گروه شاهد (۹۰/۱۵±۶۶/۱۳۹) به طور معناداری افزایش نشان داد (۰۲/۰p=). به کارگیری روش نقشه ی مفهومی در آموزش دانشجویان پرستاری می تواند منجر به توسعه ی مهارت های تصمیم گیری بالینی، به عنوان یکی از رسالت های مهم آموزش عالی شود.

Keywords:

نقشه ی مفهومی , مهارت های تصمیم گیری بالینی , آموزش بالینی , دانشجویان پرستاری