ارزیابی روش Case –based teaching (آموزش بر اساس مورد) در آموزش دروس تئوری بیماری های عفونی در دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز

  از آنجایی که هر آموزشی نمی تواند منجر به یادگیری گردد و روش های سنتی کمتر موجب یادگیری عمقی می-شوند، بر آن شدیم تا یکی از روش های فعال یادگیری یعنی روش آموزش بر اساس بیمار Case –based teaching را در تدریس برخی دروس شایع و کاربردی بیماری های عفونی به کار بریم. با توجه به اینکه بیماری های اسهالی از بیماری های شایع و مهم و حتی از علل مرگ و میر به ویژه در کشورهای در حال توسعه می باشند و مدیریت صحیح آن اهمیت زیادی دارد، این مباحث انتخاب شدند. این روش به صورت مداخله ای برای تدریس یک گروه ۱۷ نفره ی دانشجویان به کار گرفته شد و با گروه دیگر که ۲۱ نفر بودند و تدریس به صورت سنتی برایشان انجام می شد، مقایسه شدند. برای این مقایسه از امتحان OSCE و MCQ پایان دوره استفاده شد. نتایج با نسخه ی ۱۶ نرم افزارSPSS بررسی شد. در سطح α مساوی ۰.۰۵ برای امتحان OSCE به روش P=۰.۰۲۶ Independent T-Test با میانگین نمره ۷۳/۱۲ و انحراف معیار ۱۵/۲ در گروه مورد پژوهش در مقایسه با میانگین نمره ۰۲/۱۱ و انحراف معیار ۳۳/۲ در گروه کنترل و برای امتحان MCQ به روش P=۰.۰۳۹Mann-whitney testبا میانگین نمره ی ۴۷/۲ و انحراف معیار ۹۴/۰ در گروه مورد پژوهش در مقایسه با میانگین نمره ی ۸۱/۱ و انحراف معیار ۰۳/۱ در گروه کنترل به دست آمد که در هر دو امتحان نتایج معنادار بودند. بنابراین توصیه می شود که هر زمان که وقت و امکانات اجازه می دهد در آموزش مطالب شایع و کاربردی از این روش استفاده کنیم.

Keywords:

روش آموزشی , case-based teaching , ایران