تطبیق نظریه «دور» شیعه اسماعیلیه بر اشعار ابن هانی اندلسی
Publish place: Journal Of Religious literature، Vol: 3، Issue: 6
Publish Year: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 135
This Paper With 22 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_RLA-3-6_005
تاریخ نمایه سازی: 30 آبان 1401
Abstract:
ابنهانی شاعر شیعه مذهب اندلس و مغرب، در ساختار شعری خود و بافت معنایی آن، بسیاری از عقاید اسماعیلیه را وارد کرده و به دفاع از آنها پرداخته است. یکی از این عقاید، نظریه دوره ای بودن تاریخ مقدس دینی است. بر اساس این نظریه، تاریخ بشر از هفت دوره زمانی تشکیل شده و هر «دور» با یک ناطق و وصی و هفت امام شناخته میشود. ناطقان هفت «دور» به ترتیب عبارتند از؛ حضرت آدم(ع)، نوح(ع)، ابراهیم(ع)، موسی(ع)، عیسی(ع)، و حضرت محمد(ص) و قائم القیامه، هریک دوره زمانی خاصی دارند و از میان شش ناطق نخست اولوالعزم هستند و هرکدام شریعتی آوردهاند که شریعت ناطق پیشین را نسخ میکند. به آنها اصحاب شرایع میگویند. ابنهانی در دیوان اشعار خود این نظریه را به این شکل مطرح میکند که معزلدین الله- خلیفه فاطمی- ادامه دهنده راه انبیای گذشته و وظیفه تاویلی بر عهده او است. از دیگر فروعات نظریه ««دور»» که در اشعار ابن هانی مطرح شده، بحث مربوط به عهد، وصی، امامت است.
Keywords:
Authors
علی صیادانی
عضو هیئت علمی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان