سیره نظری و عملی امام علی در حوزه تعلیم و تربیت کودک

تربیت ، از اساسی ترین ابعاد زندگی بشر بوده و هر کسی در هر دورهای از تاریخ و زندگی خودش، اثر تربیت درست ودر مقابل آن تربیت غلط را دیده است.انسان تنها در پرتو تربیت صحیح است که قله رفیع سعادت مطلوب خویش را میپیماید ؛ از این رهگذر برای فرد مسلمان ، تربیت اسلامی ضرورتی مضاعف دارد چراکه انسانی که گردنبند مروارید دانهدین و بندگی خالق متعال رابر گردن آویخته جز در پرتو تربیت صحیح اسلامی به مدال افتخار عبودیت و تسلیم نائل نمیآید، از سویی دیگر چنین انسان مسلمانی برای پیمودن راه سعادت و بندگی احتیاج به الگوهای مطمئن عملی دارد تا بانصب العین قراردادن دیدگاههاو سیره عملی آنان ، هم راه صحیح بندگی و سعادت را بپیماید و هم در این وادی سریعترگام نهد و سریعتر به مقصد نایل آید، از این رو معصومین علیهم السلام که از گوهر عصمت و مصونیت از خطا و اشتباهبرخوردارند، بهترین الگوهای تربیتی بوده و ارائه دیدگاههاو عرضه سیره تربیتی آنان یک ضرورت انکارناپذیر برایپویندگان عرصه تعلیم و تربیت اسلامی است و در این میان، ارائه دیدگاه ها و سیره تربیتی امام علی علیه السلام که خود"اب الائمه" و سرسلسله جانشینان به حق نبوی و نخستین تشکیل دهنده حکومت اسلامی علوی است، بر ضرورت این کارمی افزاید. در این مقاله با استفاده از روش کتابخانه ای ، به بررسی جایگاه تعلیم و تربیت در کلام و عمل امیرالمومنین علیهالسلام میپردازیم.

Keywords:

سیره نظری و عملی , تعلیم و تربیت , فرزند , امام علی