تبیین الگوی مداخله در زیرساخت های سبز شهری با هدف ایجاد تاب آوری اکولوژیک شهری با تاکید بر تغییرات اقلیمی (نمونه موردی: محله یوسف آباد شهر تهران)

زیرساخت های سبز شهری، در تقلیل اثرات تغییرات اقلیمی در شهرها موثر بوده و باعث ارتقاء تاب آوری اقلیمی می گردند. یکی از بیشترین تاثیرات تغییرات اقلیمی را میتوان در شهرها و به ویژه در محله ها یافت. ارائه راهکارهایی در مقیاس محله، به منظور مواجهه با تغییرات اقلیمی ضروری به نظر می رسد. ۳سوال اصلی: ارتباط بین زیرساخت های سبز شهری و مفهوم تاب آوری اکولوژیک از نوع اقلیمی در شهرها چگونه است؟ چگونه می توان از طریق زیرساخت های سبز یک محله تاب آور به تغییرات اقلیمی داشت؟،کدام ویژگیهای زیرساخت های سبز (کمی-کیفی ) می توانند در رسیدن به و سنجش کیفی تاب آوری اقلیمی موثر باشند؟ الگوی مناسب مداخله در زیرساخت های سبز در مقیاس محله جهت افزایش تاب آوری اکولوژیک از نوع اقلیمی، کدام است؟بدین منظور، مطالعات کتابخانه ای در حوزه کلمات کلیدی و بستر نظری موجود انجام گردید و الگویی کمی-کیفی از روش مورد کاوی و بازدید میدانی به حیطه آزمایش گذاشته شد. با جمع آوری اطلاعات پایه و تحلیل آنها با نرم افزای GIS و بررسی عکس هوایی یوسف آباد تهران این الگو بر این منطقه منطبق گردید و ویژگیهای موثر زیرساخت های سبز در ارتقاء و سنجش تاب آوری ، تعیین گردیدند.

Keywords:

urban green infrastructure , Urban ecological Resilience , climate change , Yousef Abad Quarter of Tehran