مروری بر روشهای تولید بسته بندی های آبگریز سلولزی برای مواد غذایی

بسته بندی مواد غذایی جهانی بازاریست میلیارد دلاری که پیش بینی می شود تا سال ۲۰۲۷ به ۴۶۴ میلیارد دلاربرسد. مقررات، ممنوعیتها و استانداردهای مختلف راه را برا ی استفاده از مواد زیست تخریب پذیر از جملهسلولز و مشتقات آن به عنوان موا د بسته بندی مواد غذایی هموار کردند. با توجه به نیاز مصرف کنندگان، بهبود عملکرد مواد پایدار مبتنی بر نانوسلولز مورد اهمیت قرار گرفته است. قابلیت متورم شدن مواد سلولزی، مقاومت کم در برابر ترشوندگی و حساسیت ذاتی به آب و رطوبت مایع از جمله ویژگیهای سطوح سلولزی است که استفاده از آنها در صنعت بستهبند ی را چالش برانگیز کرده است. برای تبدیل سلولز به یک ماده خام اصلی درصنعت بسته بندی، اصلاح آبگریزی سطحی سلولز میتواند یک انتخاب مناسب باشد. استراتژیهای اصلاح آبگریزی، مانعی در برابر تر شوندگی و نفوذپذیری کم به رطوبت برا ی سلولز ارائه میکنند تا خاصیت ضد آبی وپایداری مکانیکی آن دسته از مواد بسته بندی را که از سلولز به عنوان ماتریس میزبان، عامل تقویت کننده، باند شده درلایه های نازک و یا به عنوان یک پوشش برای ماتریسهای کاغذی، بهبود بخشد. به علاوه ، پوششهایفوق آبگریز را میتوان بر روی سطح داخلی بسته بندی مواد غذایی اعمال کرد تا چسبندگی مواد غذایی مایع درداخل بسته بندی کاهش یابد و منجر به کاهش ضایعات شود. این کار با هدف بررسی مطالعات در مورد موادبسته بندی بر پایه ی سلولز آبگریز صورت گرفت.

Keywords:

سلولز , بسته بندی مواد غذایی , آبگریزی , ترشوندگی