رابطه اشتغال مادر با شادکامی و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان

مقدمه: اشتغال مادر و تاثیر آن در شادکامی و خودکارآمدی تحصیلی فرزند از موضوعات مورد توجه در جوامع پیشرفته بوده و امروزه در بسیاری از کشورها که زنان وارد بازار کار شده اند مورد توجه ویژه قرار گرفته است. هدف این مطالعه تعیین رابطه اشتغال مادر با شادکامی و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان دوره اول ابتدایی است. روش ها: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل دانش آموزان دوره اول ابتدایی ناحیه ۲ شهر ری در سال تحصیلی ۹۶-۱۳۹۵ به تعداد ۱۰۱۲۰ بوده که از میان آنان ۳۷۰ نفر با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه های شادکامی آکسفورد و خودکارآمدی تحصیلی جینکز و مورگان بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها علاوه بر شاخص های آمار توصیفی، از آزمون های همبستگی دو رشته ای نقطه ای، همبستگی پیرسون و آزمون تی استفاده شده است. یافته ها: با توجه به نتایج تجزیه و تحلیل داده ها، بین اشتغال مادر با شادکامی دانش آموزان رابطه معناداری وجود ندارد (۰۷۴/۰P< ،۰۷۵/۰R=). بین اشتغال مادر باخودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان نیز رابطه معناداری وجود ندارد (۴۷۷/۰P< ،۰۰۳/=۰R). تفاوت معناداری بین شادکامی دانش آموزان بر اساس اشتغال مادر (۴۸۱/۰P< ،۴۴۸/۱T=)، و تفاوت معنادار بین خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان بر اساس اشتغال مادر(۲۳۱/۰P< ،۰۵۹/۰T=) وجود ندارد. همچنین بعنوان یافته جانبی، بین سن با شادکامی دانش آموزان  (۳۸۴/۰P< ، ۰۱۵/۰-R=) و بین سن با خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان (۱۰۴/۰P< ،۰۶۶/۰R=) رابطه معناداری وجود ندارد. نتیجه گیری: یافته ها نشان داد که بین اشتغال مادر با شادکامی و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان رابطه معناداری وجود ندارد. همچنین بین شادکامی و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان بر اساس اشتغال مادر تفاوت معناداری وجود ندارد.

Keywords:

Mother's job , Happiness , Academic self-efficacy , elementary school students , اشتغال مادر , شادکامی , خودکارآمدی تحصیلی , دانش آموزان دوره ابتدایی