ارزیابی کارآیی کودهای دامی در تولید گیاه دارویی آویشن دنایی (Thymus daenensis L.)
Publish place: Journal Of Agroecology، Vol: 14، Issue: 3
Publish Year: 1401
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 298
This Paper With 18 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
JR_AGRY-14-3_005
Index date: 18 December 2022
ارزیابی کارآیی کودهای دامی در تولید گیاه دارویی آویشن دنایی (Thymus daenensis L.) abstract
اگرچه کارایی کودهای دامی چندین فصل زراعی تداوم دارد، ولی کارایی سال اول اهمیت بیشتری دارد. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی کارایی منبع و مقدار کود دامی در تولید گیاه دارویی آویشن دنایی (Thymus daenensis L.) به صورت اسپیلت پلات در زمان در قالب بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در سال ۱۳۹۷ و ۱۳۹۸ اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح کود مرغی (۱۰۰، ۱۴۳ و ۲۵۰ کیلوگرم نیتروژن در هکتار ؛ PM۱۰۰، PM۱۴۳، PM۲۵۰)، سطوح کود گوسفندی (۱۰۰، ۱۴۳ و ۲۵۰ کیلوگرم نیتروژن در هکتار؛ SM۱۰۰، SM۱۴۳، SM۲۵۰)، سطوح کود گاوی (۱۰۰، ۱۴۳ و ۲۵۰ کیلوگرم نیتروژن در هکتار؛ CM۱۰۰، CM۱۴۳، CM۲۵۰) و کود شیمیایی (CF) و عدم مصرف کود (C) بودند که در دو چین مقایسه شدند. زیست توده گیاهی PM۲۵۰، SM۱۴۳ و SM۲۵۰ در چین اول برتری معنیداری در مقایسه با CF داشت، ولی در چین دوم اختلاف معنیداری بین تیمارهای کود دامی و شیمیایی مشاهده نشد. در چین اول عملکرد اسانس سطوح متوسط و بالای کودهای مرغی و گوسفندی و سطح بالای کود گاوی بیشتر از CF بود، ولی در چین دوم فقط سطح بالای کود مرغی برتری معنیداری در مقایسه با CF داشت. کارایی مصرف کود در تولید زیست توده همه تیمارهای کودی به استثنای SM۱۴۳ مشابه بود، ولی برای تولید اسانس SM۱۴۳ و PM۱۴۳ به ترتیب دارای بیشترین کارایی بودند. به کارگیری مقدار متوسط کود گوسفندی به دلیل برتری کارایی آن در مقایسه دیگر تیمارهای کودی اثربخشی بیشتری در اکوسیستم زراعی دارد، ولی چنانچه هدف تولید اسانس باشد، سطح بالای کود مرغی بر سطح متوسط کود گوسفندی اولویت دارد.
ارزیابی کارآیی کودهای دامی در تولید گیاه دارویی آویشن دنایی (Thymus daenensis L.) Keywords:
ارزیابی کارآیی کودهای دامی در تولید گیاه دارویی آویشن دنایی (Thymus daenensis L.) authors
عسکر قنبری عدیوی
گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد، ایران.
سینا فلاح
گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد، ایران.
زهرا لری گوئینی
پژوهشکده علوم پایه سلامت، مرکز تحقیقات گیاهان دارویی، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران.
مجتبی کریمی
گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :