تفاوت جنسی در توجه اشتراکی: شواهدی از مغز مردانه اتیسم با استفاده از ابزار ردیاب چشم

مقدمه: مطالعات نشان داده است نقاط قوت و ضعف کنش­های شناختی افراد اتیسم به صورت ملایم­تری در مردان وجود دارد، به طوری که مردان در برخی کنش­های شناختی، مانند تعاملات اجتماعی و همدلی در مقایسه با زنان عملکرد ضعیف­تری نشان می­دهند. این در حالی است که کنش شناختی توجه اشتراکی که مبنایی برای تعاملات اجتماعی محسوب می­شود در افراد مبتلا به اتیسم مختل است. روش: در پژوهش حاضر به بررسی این کنش در مردان در مقایسه با زنان پرداخته شد. آزمودنی­های این پژوهش شامل ۵۷ (۳۲ زن، ۲۵ مرد) دانشجوی دانشگاه شهید بهشتی است که به­صورت نمونه­گیری در دسترس در این مطالعه شرکت کردند. با استفاده از ابزار ردیاب چشم رفتار و زمان توقف نگاه و حرکت چشم افراد و نیز پاسخ درست آزمودنی­ها در رابطه با تکلیف کامپیوتری توجه اشتراکی ثبت شد. یافته­ها: با استفاده از تحلیل واریانس یک راهه و دوراهه مشخص شد مردان الگوی نگاه کردن متفاوتی با زنان و پاسخ­های درست کمتری داشتند. همچنین مردان مدت زمان بیشتری به محرک هدف نگاه می­کنند. همچنین در تصاویر پیچیده­تر مردان مدت زمان بیشتری را صرف یافتن تصویر هدف و نیز صرف نگاه کردن به تصویر هدف می­کردند. نتیجه­گیری: یافته­های این پژوهش در راستای تایید نظریه مغز مردانه اتیسم بر وجود کنش ضعیف­تر توجه اشتراکی در مردان در مقایسه با زنان است.

Keywords:

توجه اشتراکی , مردان , مغز مردانه اتیسم , ابزار ردیاب چشم