بررسی اثربخشی آموزش راهبردهای یادگیری خودگردان بر مهارت حل مسئله اجتماعی دانش آموزان

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش راهبردهای یادگیری خودگردان بر مهارت حل مساله اجتماعی دانش آموزان بود. روش: جامعه پژوهش حاضر شامل ۱۵۷۳ دانش آموز پسر سال اول دبیرستان بود که در سال تحصیلی ۹۰-۸۹ در مدارس دولتی شهر کرج مشغول به تحصیل بودند. بدین منظور از جامعه یاد شده با توجه به هدف تحقیق، نمونه ای به حجم۵۰ نفر( ۲۵ نفر گروه کنترل و ۲۵ نفر گروه آزمایش )با استفاده از روش نمونه­گیری خوشه­ای چند مرحله­ای انتخاب شدند.روشپژوهش نیمه آزمایشی بود وشرکت­کنندگان در یک مداخله سه ماهه به مدت ۱۵ جلسه و هر جلسه به مدت زمان ۹۰  دقیقه آموزش دیدند؛ آنگاه با استفاده از طرح پیش آزمون،پس آزمون با گروه کنترل و اجرای پرسشنامه توانایی حل مساله اجتماعی و دوره پیگیری اطلاعات لازم جمع آوری شد. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کواریانس و آزمون تی استفاده شد. یافته­ها: نتایج نشان می دهد که آموزش راهبردهای یادگیری خودگردان در افزایش مهارت حل مساله اجتماعی دانش آموزان گروه آزمایش موثر بوده است. همچنین میزان مهارت حل مساله اجتماعی دانش آموزان گروه آزمایش در طول زمان از پایداری مناسبی برخوردار بوده است.بحث و نتیجه گیری: آموزش راهبردهای یادگیری خودگردان به دانش­آموزان کمک می­کند تاآن ها بتوانند در مورد مسائل اجتماعی و تحصیلی خود بهتر تصمیم گرفته و راه حل ارائه نمایند، درباره تفکر و فرآیند یادگیری خود، عمیق تر و دقیق تر شوند و به این باور برسند که توانایی حل مسائل را دارند. 

Keywords:

یاگیری خودگردان , راهبردهای یادگیری خودگردان , مهارت حل مسئله اجتماعی