مزایا و محدودیت های بالقوه به کارگیری سیستم های شبیه ساز بیمار مبتنی بر واقعیت مجازی در آموزش

مقدمه: استفاده از قابلیت های فناوری واقعیت مجازی و شبیه سازهای بیمار مجازی (VPS virtual patient simulators) در آموزش پزشکی به صورت بالقوه مزایایی به همراه خواهد داشت. هدف مطالعه بررسی دیدگاه کارورزان رشته پزشکی و دستیاران سال آخر در خصوص مزایا و محدودیت های بالقوه به کارگیری این نوع فناوری ها در آموزش روش های تشخیصی و جراحی بود. روش ها: در این مطالعه کیفی با رویکرد تحلیل محتوا، با نمونه گیری مبتنی بر هدف ۱۰۰ نفر از کارورزان پزشکی و دستیاران سال آخر دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال ۹۸-۹۷ شرکت نمودند. نمونه گیری تا رسیدن به اشباع داده ها ادامه پیدا کرد. پرسشنامه ای محقق ساخته با سوالات بازپاسخ، به منظور جمع آوری اطلاعات استفاده شد. اطلاعات به دست آمده با روش آنالیز محتوا تحلیل گردید. نتایج: مزایای شناسایی شده از دیدگاه شرکت کنندگان به صورت کلی شامل افزایش فرصت های آموزشی، تسهیل انتقال دانش، کسب تجربه و مهارت، پویایی فناوری و یادگیری موثر بود. محدودیت های بالقوه چالش های استانداردسازی برنامه ها، اخلاق و تعهد حرفه ای، محدودیت های طراحی محتوا، عدم باورپذیری فرآیندهای تشخیصی و جراحی مصنوعی، محدودیت های هزینه ای و پشتیبانی پایدار بودند. در خصوص ملاحظات اجرایی، مشارکت مستقیم تیم های بالینی در همه فرآیندهای مرتبط با توسعه، ارزیابی های تخصصی و تضمین کیفیت برنامه های استاندارد، دریافت مستمر بازخورد از فراگیران و  درنهایت ضرورت روزآمدسازی برنامه ها به عنوان موارد مهم مطرح گردید. نتیجه گیری: با توجه به مزایای مطرح شده، برنامه ریزی جهت سرمایه گذاری، توسعه و اجرای برنامه های کمک آموزشی مبتنی بر واقعیت مجازی با در نظر گرفتن راه کارهای کاهش محدودیت های احتمالی، منطقی به نظر می رسد. به کارگیری هدف مندتر این فناوری ها به خصوص در طی دوران همه گیری بیماری کرونا ویروس (کووید-۱۹) در جهت استمرار و پویایی فرآیند یادگیری، پیشنهاد می گردد.

Keywords:

Medical education , Technology , Virtual reality , Virtual patient simulation systems. , آموزش پزشکی , فناوری , واقعیت مجازی , سیستم های شبیه ساز بیمار مجازی.