بررسی رابطه ی کیفیت دلبستگی با سبک های فرزندپروری در والدین کودکان عادی و تیزهوش

این پژوهش با هدف بررسی رابطه ی کیفیت دلبستگی با سبک های فرزندپروری در والدین کودکان عادی و تیزهوش شهرستان رشت انجام شده است. جامعه آماری مورد مطالعه در این پژوهش را والدین کودکان عادی و تیزهوش شهرستان رشت تشکیل می دهند، که ۵۳۶ والد به عنوان نمونه و به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب شدند که به پرسشنامه های سبک های فرزند پروری بامریند و سبک های دلبستگی کولینز پاسخ دهند؛ داده های تحقیق با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس و گرسیون تحلیل شدند. نتایج بدست آمده نشان دادند که میان کیفیت دلبستگی والدین کودکان عادی و تیزهوش و همچنین سبک های فرزندپروری والدین کودکان عادی و تیزهوش رابطه ی معناداری وجود دارد، همچنین از کیفیت دلبستگی والدین می توان سبک های فرزندپروری آنها را پیش بینی کرد. ارتباط بین متغیرهای روانشناختی بسیار پیچیده تر از آن است که در وهله ی نخست تصور می شوند، به این معنا که در ابتدا چنین به نظر می آید که هوش فرزندان ربطی به بین شیوه فرزندپروری و سبک دلبستگی والدین ندارد، اما با اندکی تامل می توان روابط احتمالی را در نظر گرفت و از ارتباطات بسیار پنهان و پیچیده ای که بین متغیرها وجود دارد مدلی طراحی و توصیه کرد.

بررسی رابطه ی کیفیت دلبستگی با سبک های فرزندپروری در والدین کودکان عادی و تیزهوش Keywords:

کیفیت دلبستگی , فرزندپروری , والدین کودکان عادی و والدین کودکان تیز هوش