تخمین عمق چاله آبشستگی پایه پل در سازه های آبی با روش رگرسیون فرایند گاوسی

پایداری پایه­های پل احداث شده روی رودخانه­ها یا کانال­های عریض و عمیق آبیاری یکی از دغدغه­ های مهم مهندسان سازه­های آبی است. در آزمایشگاه­های هیدرولیک برای محاسبه عمق چاله آبشستگی پایه پل روابط متعددی ارائه شده است، برای داده های میدانی متاثر از شرایط محیطی غیرقابل کنترل، رابطه جامع و مانعی گزارش نشده است. فرایند گاوسی شامل مجموعه ای از متغیر های تصادفی به عنوان یکی از روش های نوین داده کاوی، با داشتن خصوصیات نرمال و با بهره گیری از توابع کرنل توانایی بالایی در حل مسائل غیرخطی دارد. در این تحقیق، کارایی روش رگرسیون فرایند گاوسی در تخمین عمق آبشستگی پایه پل برای داده های میدانی بررسی و نتایج به دست آمده با نتایج هشت رابطه تجربی مقایسه شد. از میان روابط تجربی مورد ارزیابی، رابطه فرولیک نسبت به سایر روابط دارای عملکرد بهتر و دقت بیشتری است. در تخمین عمق آبشستگی با پارامتر های با بعد و با استفاده از روش رگرسیون فرایند گاوسی با تابع کرنل پیرسون، ترکیب پارامترهای ورودی شامل ضریب شکل پایه پل، عرض پایه پل، متوسط اندازه  ذرات رسوبی بستر و عمق جریان بهترین ترکیب پارامتر ورودی شناخته شد. نتایج نشان می دهد که در تخمین عمق آبشستگی با داده های میدانی روش رگرسیون فرایند گاوسی، در مقایسه با روابط تجربی کارایی نسبتا بالاتری دارد.

Keywords:

آبشستگی موضعی , تابع کرنل , داده کاوی , رگرسیون فرایند گاوسی , روابط تجربی