تعیین حریم ۳۰۰ متر ایستگاه های اتوبوس Brt و تندرو شهرک غرب مشهد

امروزه حمل ونقل نقش اصلی را در توسعه شهری ایفا می کند. سیستمهای حمل ونقل، قابلیت حرکت را برای افراد و کالاها فراهم می آورند. حمل ونقل درون شهری در زمینه کمی به گسترش زیرساخت های سیستم اتوبوسرانی، پوشش حداکثری آن بر گستره تقاضا، امکانات سیستم اتوبوسرانی و ناوگان می توان اشاره نمود. درعصر حاضر، که قرن اطلاعات و ارتباطات نام گرفته است، استفاده از تکنولوژی های جدید امری اجتناب ناپذیر گشته است. امروزه در برنامه ریزی های حمل ونقل، مدیریت بزرگراهها، شبکه های شهری، و سازمان دهی و کنترل ترافیک از تکنولوژی GIS استفاده می شود. یکی از مهمترین نکات درخصوص ایستگاه های اتوبوس مکانیابی مناسب آنهاست. ایستگاه های سیستم اتوبوسرانی یکی از اجزای مهم این سیستم بشمار می آید و لازم است ایستگاه ها در محل هایی تعبیه شوند که باعث افزایش پوشش این سیستم در مناطق مختلف شهر شوند. در کنار این مساله، احداث بی رویه ایستگاه های اتوبوس موجب بالارفتن دفعات توقف وسیله و در نتیجه باعث افزایش زمان سفر و کاهش سرعت این سیستم در معابر شهری می گردد. فاصله بین ایستگاه ها را می توان با برقراری تعامل بین کوتاه ترین دسترسی (بمنظور حداکثر نمودن پوشش سیستم) و بیشترین سرعت عملیاتی (به منظور حداقل نمودن زمان سفرکاربران) به دست آورد. هر چه تعداد ایستگاهها بیشتر باشد امکان دسترسی کاربران به سیستم بیشتر و پوشش سیستم افزایش می یابد. هدف این پژوهش تحلیل مکانی و تعیین حریم ایستگاه اتوبوس BRT منطقه ۱۰شهرداری مشهد و تطبیق با حریم تعیین شده در چک لیست جانمایی ایستگاههای اتوبوس سازمان اتوبوسرانی شهر مشهد می باشد. اطلاعات و جانمایی ها و تعیین حریم طبق ضوابط اتوبوسرانی از طریق محیط گوگل ارث، SDI و سپس GIS صورت گرفته است سپس این وضعیت نشان دهنده مکان یابی مطلوب یا نامطلوب ایستگاههای این خط در منطقه ۱۰ شهرمشهد می باشد.

Keywords:

حمل ونقل , ضوابط ایستگاه های اتوبوس , منطقه ۱۰شهرمشهد