سامانه پشتوانه تصمیم گیری سریع برای ارزیابی پیامد فعالیت ها در تخریب سیمای سرزمین حوزه آبخیز شفارود

Publish Year: 1388
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 106

This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JESJ-35-50_008

تاریخ نمایه سازی: 13 دی 1401

Abstract:

روش های ارزیابی پیامد فعالیت های سریع متعددی معرفی شده اند، ولی هیچ کدام از این روش ها به طور تخصصی به ارزیابی تخریب ناشی از فعالیت های انسان در مقیاس سیمای سرزمین نمی پردازند. مطالعات در سطح بالا از تحلیل وضعیت تخریب محیط زیست در سطح سیمای سرزمین سبب نادیده گرفتن بسیاری از مشخصه های مطرح در ارزیابی محیط می شوند. هدف این مقاله ارائه روش تخصصی برای ارزیابی پیامد فعالیت های انسان در تخریب سیمای سرزمین جنگل های شفارود در استان گیلان است. به طوری که در این مقاله ۳۹۰۰۰ هکتار از جنگل های این منطقه ارزیابی شدند. این مقاله به صورت مطالعه موردی در ۲۸ واحد کاری در حوزه آبخیز شفارود در استان گیلان انجام شد. الگوی تخریب سیمای سرزمین به صورت زیر معرفی شد: LD= ?kI/Vi که در آن LD ضریب فروافت واحدهای کاری سیمای سرزمین، و ?kI نمایه شدت فعالیت های انسان در تخریب سیمای سرزمین در هر واحد کاری (I متریک و k شدت آن)، و V آسیب پذیری اکولوژیک است. میزان سالخوردگی جنگل ها بر اساس تیره تر بودن رنگ قرمز بر روی تصویرهای ماهواره ای قابل اندازه گیری است. برای اعتبارسنجی نتایج الگوی تخریب سیمای سرزمین، بین عددهای تخریب با داده های استخراج شده از تصویر ماهواره ای در واحدهای کاری رگرسیون گرفته شد. بنابراین، به دست آوردن R۲ معادل ۰.۶۱ می تواند علامت وجود رابطه قابل قبول بین میزان تیرگی رنگ قرمز و مدل تخریب سیمای سرزمین در واحدهای کاری باشد. با الگوسازی تخریب، با استفاده از متریک های سیمای سرزمین، می توان از وضعیت و میزان شدت تخریب در سیمای سرزمین جنگل در کمترین زمان ممکن و با کمک حداقل داده رقومی و هزینه به وضعیت تخریب، یا طبیعی بودن اکوسیستم های جنگلی پی برد.

Keywords:

ارزیابی سریع پیامد فعالیت ها , الگوی تخریب سیمای سرزمین , شفارود , گیلان

Authors

فرود آذری دهکردی

استادیار گروه برنامه ریزی و مدیریت دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران

نوشین خزاعی

دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران