بررسی و مقایسه ارزش اقتصادی کارکرد ترسیب کربن پوشش گیاهی در عملیات بیولوژیک (مطالعه موردی: مراتع استپی سربیشه - استان خراسان جنوبی)

یکی از مهمترین کارکردهای اکولوژیکی مراتع بویژه مراتع تخریب یافته پتانسیل بالای ترسیب کربن به عنوان مهم ترین گاز گلخانه ای می باشد. احیاء مراتع تخریب شده مناطق خشک ایران اهمیت ویژه ای در حفظ تعادل چرخه کربن دارد. در نظر گرفتن ارزش اقتصادی کارکرد ترسیب کربن از طریق محاسبات مالی می تواند نقش موثری در برنامه ریزی های زیست محیطی داشته باشد. لذا تحقیق حاضر با هدف بررسی تاثیر اجرای عملیات احیای پوشش گیاهان مرتعی بر ارزش اقتصادی ترسیب کربن گیاهان انجام گرفت. به این منظور سه نوع فعالیت احیایی بوته کاری، هلالی آبگیر و بذرکاری- بذرپاشی انتخاب و مناطق شاهد مشخص شد. جهت ارزشگذاری میزان کربن ترسیب یافته از روش سیاست مالیات بر کربن استفاده شد. بر اساس نتایج تحقیق میزان جذب کربن در مراتع منطقه مورد مطالعه ۷۷۴ تن برآورد گردید. ارزش سایه ای جذب کربن سالانه، ۸/۵۴۷۲۱ دلار/تن (معادل ۱۹۱۵۲۶۳۹۹ریال/تن) بدست آمد. ارزش هر هکتار از این مراتع برای کارکرد ترسیب کربن برابر با ۳۵/۱۷ دلار (معادل ۱۵/۶۰۷۴۴ ریال) برآورد گردید. بنابر نتایج بدست آمده، عوامل مدیریتی همچون عملیات احیایی، نقش مهمی در کنترل ترسیب کربن داشته است. همچنین ترسیب کربن فعالیت احیایی بوته کاری، بطور معنی داری موفقیت بیشتری در ارتقای شاخص های اکولوژیکی و ارزش ریالی ترسیب کربن در مقایسه با مناطق شاهد داشته است.

Keywords:

ترسیب کربن , عملیات احیایی , پوشش گیاهی , ارزش اقتصادی , مراتع استپی