[مقاله مروری] کاربرد ترکیبات القا کننده ی مقاومت در مدیریت بیماری های فایتوپلاسمایی

مقاومت القایی یکی از انواع سیستم های دفاعی در گیاهان است که توسط عوامل زیستی و غیر زیستی فعال می­شود و به گیاهان اجازه می­دهد تا در برابر حمله پاتوژن یا انگل مقاومت کنند. القا کننده­های مقاومت معمولا ترکیباتی هستند که می­توانند واکنش مقاومتی گیاه را فعال کنند. این مولکول­ها، که به آن ها الیسیتور نیز گفته می­شود، می­توانند طبیعت غیر زنده یا زنده داشته باشند و گیاه را به چالش بکشند و منجر به واکنش شوند که اغلب با تولید ترکیبات ضد میکروبی و یا ایجاد مکانیسم­های دفاعی گیاه همراه است. القای مقاومت در گیاه شدیدا تحت­تاثیر شرایط محیطی به­ویژه نور و درجه حرارت در طول شبانه روز و وضعیت رشد است. به طورکلی القای مقاومت در گیاهان با استفاده از محرک­های زنده یا غیر زنده و یا نژاد­های ناسازگار بیمارگر با گیاه، از جمله راهکارهای مورد توجه محققان در مدیریت آفات و بیماری­های گیاهی می­باشد. مقاومت القایی در اغلب واریته­های انگور آلوده به بیمارگرهای فایتوپلاسمایی روی پایه­های مختلف مشاهده شده است. این روش در حال حاضر، یکی از راهکارهای موثر در مدیریت بیماری­های فایتوپلاسمایی و بیماری­های ناشی از باکتری های سخت رشد آوندی است.

Keywords:

بیماری های گیاهی , فایتوپلاسما , مقاومت القایی , مقاومت اکتسابی