بررسی بیان ژن eps E و نقش اگزوپلی ساکارید باکتری Bacillus amyloliquefaciens در کنترل بیماری پاخوره گندم
Publish place: BioControl in Plant Protection، Vol: 8، Issue: 2
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 166
This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JBIOCO-8-2_009
تاریخ نمایه سازی: 14 دی 1401
Abstract:
باکتریهای محرک رشد گیاهی پلیساکاریدهای خارج سلولی به نام اگزوپلی ساکارید تولید میکنند که به صورت لایه کپسولی یا لعاب مانند اطراف باکتری احاطه، به زنده مانی و حفاظت از آن در تنشهای زنده و غیرزنده محیطی در منطقه ریزوسفر کمک مینماید، که در این میان، Bacillus amyloliquefaciens از نظر تولید انواع پلیمرها و ترکیبات ضدمیکروبی، از قبل مطرح بوده است. یکی از مهمترین بیماریهای گندم پاخوره میباشدکه بر اثر قارچ var. tritici Gaeumannomyces graminis ایجاد میشود. کنترل بیولوژیک این بیماری به توانایی کلنیزاسیون جمعیت باکتری در شرایط تنشهای ریزوسفر بستگی دارد. در این تحقیق یکی از ژنهای مهم در تولید پلیمر اگزوپلیساکارید به نام ژن eps E در B. amyloliquefaciens ردیابی شد. به دنبال آن با بررسی بیان این ژن توسط تکنیک Real Time PCR نشان داده شد باکتری در تیمار مربوط به محیط کشت حاوی قندهای ساکارز و گلوکز در مقایسه با تیمار شاهد افزایش ۶۰ برابری در بیان ژن eps E داشته است. بهمنظور بررسی اثر بازدارندگی اگزوپلی ساکارید، آغشتهسازی بذر در حضور قارچ بیمارگر در قالب طرح کاملا تصادفی در گلخانه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بازدارندگی از رشد قارچ عامل بیماری بین گیاهانی که بذرشان با باکتری به همراه اگزوپلی ساکارید با مقدار بیشینه (محیط کشت حاوی قند ساکارز وگلوکز) و باکتری با مقدار کمینه اگزوپلیساکارید (محیط کشت Nutrient broth) تیمار شده بود، اختلاف معنیداری وجود داشت. میزان بازدارندگی بیماری در تیمار رقم باران به ترتیب ۸۸ و ۶۴ درصد و رقم اوحدی ۸۸ و ۵۶ درصد به ترتیب مربوط به محیط کشت حاوی EPS با مقدار بیشینه و محیط کشت NB (با مقدار کمینه EPS) بوده است. همچنین، در بررسیهای آزمایشگاهی نشان داده شد که باکتری B. amyloliquefaciens با توانایی بالا در تولید EPS اثر کنترلی قابل توجهی علیه بیماری پاخوره در مقایسه با تیمار محیط کشت NB داشته است.
Keywords:
Authors
سعیده رنجبر چهاربرج
Department of Plant Protection, College of Agriculture and Natural Resources, University of Tehran, Karaj, Iran
مسعود احمدزاده
Department of Plant Protection, College of Agriculture and Natural Resources, University of Tehran, Karaj, Iran
امیر میرزادی گوهری
Department of Plant Protection, College of Agriculture and Natural Resources, University of Tehran, Karaj, Iran
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :