شواهد روان شناختی برای تعیین جایگاه فاعل در زبان فارسی برپایه نحو کمینه گرا
Publish place: Language and linguistics، Vol: 13، Issue: 26
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 199
This Paper With 27 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_LSI-13-26_003
تاریخ نمایه سازی: 17 دی 1401
Abstract:
در پاسخ به این پرسش که آیا در ساخت جملات زبان فارسی، فاعل در جایگاه نقش معنایی خود در گروه فعلی باقی می ماند یا به مشخص گر گروه زمان حرکت می کند، بحث های نظری و شواهد زبانی موجود اطلاعات کافی برای تعیین جایگاه اصلی فاعل ارائه نمی کنند. در همین راستا، به رغم اینکه زبان فارسی دارای توالی واژگانی منعطف در جملات است، یافته های پژوهش حاضر نشان می دهد جابه جایی عناصر جمله در این زبان از سوی فارسی زبانان به عنوان تغییر در توالی اصلی جمله تشخیص داده می شود و این تغییر در مدت زمان پردازش آنها موثر است. علاوه بر این، با بررسی دو دیدگاه متفاوت پیرامون جایگاه فاعل در زبان فارسی و با استفاده از شواهد روان شناختی زبان نشان می دهیم که در ساخت جملات لازم، متعدی و مجهول زبان فارسی، هم سو با دیدگاه درزی و مرزبان (۱۳۹۳) و انوشه (۱۳۸۹)، فاعل ابتدا در جایگاه مشخص گر گروه فعلی اشتقاق در پایه می یابد و سپس به جایگاه مشخص گر گروه زمان حرکت می کند. روش مورد استفاده در این پژوهش روش تکلیف تصمیم گیری درباره صحت جمله میباشد.
Keywords:
Authors
محمد دبیرمقدم
دانشگاه علامه طباطبایی
شهلا رقیب دوست
استاد دانشگاه و معاون پژوهشی دانشگاه علامه طباطبایی
حسن قاسمی
دانشجو دکترای زبان شناسی دانشگاه علامه طباطبایی
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :