اثر ترکیبات چند گیاه غیرمیزبان بر رفتار تخمریزی سرخرطومی حنایی خرما، (Rhynchophorus ferrugineus (Coleoptera: Dryophthoridae
Publish place: Journal of Entomological Society of Iran، Vol: 39، Issue: 1
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 147
This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JESI-39-1_002
تاریخ نمایه سازی: 18 دی 1401
Abstract:
سرخرطومی حنایی خرما، (Rhynchophorus ferrugineus (Olivier، مهمترین آفت نخیلات است. در این تحقیق اثر بازدارندگی مواد استخراج شده از برگهای سه گیاه غیرمیزبان سرخرطومیحناییخرما شامل اشورک (Eshvarak)، Rhazya stricta Decne. (Apocynaceae)، آنغوزه، (Ferula assa-foetida L. (Apiaceae و چریش،(Azadirachta indica A. Juss. (Meliaceae، و همچنین اثر سه ترکیب گیاهی آلفا-پینن، اوژنول و تیمول به روش انتخابی و با سه دز یک، ۵ و ۱۰ درصد روی تخمریزی آفت ارزیابی شد. برای این منظور در هر انتخاب به تفکیک، تعداد تخم های گذاشته شده در مدت ۳ روز بر روی مغز درخت خرما (شاهد) با بستر تخمریزی آغشته به تیمار مقایسه شد. اثر تیمارهای مختلف با یکدیگر با استفاده از شاخص بازدارندگی تخمریزی مقایسه شدند. نتایج نشان داد که تعداد تخم ها روی بسترهای تخمریزی تیمار شده، به استثناء دز یک درصد عصاره های گیاه چریش و دز یک درصد اوژنول، به طور معنی داری کمتر از شاهد بود. کمترین تخمریزی پس از استفاده از دز ۱۰ درصد تیمول (۵۴/۰±۵/۱) و دز ۱۰ درصد عصاره برگ اشورک (۶۶/۰±۶/۱) مشاهده شد. از نظر شاخص بازدارندگی تخمریزی، ترکیب مستخرجه از گیاهان غیرمیزبان و ترکیبات فرار گیاهی تفاوت معنی داری داشتند. آنغوزه با ۶±۳۳ درصد کمترین شاخص بازدارندگی تخمریزی را داشت که به طور معنی دار کمتر از شاخص بازدارندگی تخمریزی در تیمول و اشورک بود. بیشترین شاخصهای بازدارندگی تخمریزی مربوط به دز ۱۰ درصد تیمول (۷۵/۴±۶۳/۸۵ درصد) و دز ۱۰ درصد اشورک (۷۰/۷±۳۲/۸۳ درصد) بود که تفاوت معنی داری نداشتند. می توان از تیمول برای پوشاندن زخمهای روی تنه درختان خرما برای جلوگیری از تخمریزی سرخرطومی حنایی خرما و در نتیجه کاهش آلودگی های جدید توسط آفت استفاده نمود.
Keywords:
Authors
محمدعظیم دهواری
گروه گیاهپزشکی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
آرمان آوندفقیه
موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
علی احدیت
گروه گیاهپزشکی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
علی حسینی قرالری
موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :