بررسی تاثیر آموزش مهارت های هیجانی بر ابعاد کارآمدی خانواده در شرایط شیوع کرونا

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر آموزش مهارتهای هیجانی بر ابعاد کارآمدی خانواده شهر اصفهان در شیوع کرونا بود. جامعه آماری این پژوهش والدین کودکان دارای فرزند شاغل به تحصیل در مدارس دوره ابتدایی در سال ۹۸-۹۹ بودند. برای انتخاب نمونه ۳۲ زوج (۶۴ نفر) از والدین دانش آموزان دوره ابتدایی انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. فرضیه اصلی پژوهش بررسی تاثیر آموزش مهارتهای هیجانی بر ابعاد کارآمدی خانواده در شیوع کرونا بود. پرسشنامه (SFI) را بیورز و هامپسون (۱۹۹۰) به منظور ارزیابی ادراک فرد از عملکرد خانواده طراحی کردند.ساختار این پرسشنامه مطابق با مدل بیورز از عملکردخانواده می باشد. متغیرمستقل آموزش مهارتهای هیجانی بود که در هشت جلسه تنظیم و به گروه آزمایش آموزش داده شد. نتایج نشان داد آموزش مهارتهای هیجانی ابعاد کارآمدی خانواده در شرایط شیوع کرونا را افزایش می دهد و بین نتایج گروه کنترل و آزمایش تفاوت معنی داری دیده شده است (۰۱/۰P<).

Keywords:

آموزش مهارت های هیجانی , کارآمدی خانواده , کرونا