برآورد میزان آورد رسوب به روش EPM با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) )نمونه موردی: حوضه آبریز کارده، شهرستان مشهد)

حوضه آبریز کارده از نظر مختصات جغرافیایی در ́۳۷ ،°۳۶ تا ́۵۸ ،°۳۶ عرض جغرافیایی و ́۲۶ ،°۵۹ تا ́۳۷ ،°۵۹ طول جغرافیایی با مساحتی حدود ۵۴۹ کیلومتر مربع در بخش شرقی زون کپه داغ قرار دارد. در منطقه موجود، خطر رسوب سازی و انتشار فرسودگی در حوزه آبخیز کارده، شمال شرق ایران همراه با داده های سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS داده های ماهواره و مشاهدات میدانی مورد تحقیق قرار گرفت. واطلاعات مورد نیاز از طریق روش های کتابخانه ای و میدانی وتجزیه وتحلیل اطلاعات آماری وگرافها ازطریق نرم افزار GIsوExcElبه دست آمده است . دراین روش منطقه مورد مطالعه به ۸ زیر حوضه هیدرولوژیکی تقسیم گردید و بر اساس تحقیقاتمان منطقه مورد مطالعه می تواند به مناطق با فرسایش سنگین، ملایم، کم که بوسیله روش EPM برآورده شده تقسیم بندی شود. درنتیجه :  حوضه های فرعی واقع در وسط و بخشهای جنوبی سد کارده به خاطر شکل زمین و قابلیت فرسایشی خاک فرسایش زیادی دارند در حالیکه حوضه های فرعی در بخشهای شمالی به خاطر پوشش سخت زمین فرسایش کمتری داشته اند. از نظر میزان دبی رسوب کل (GIS) سیج و آل دارای بیشترین و فیروز آباد کمترین مقدار می باشد که عامل مساحت و ضریب رسوبدهی (RU) در این میزان برای هر دو حوضه عامل موثری می باشد.

Keywords:

فرسایش , EPM , سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) , دبی کل (GIS) ضریب رسوبدهی (RU)